12/10/10

τσαμπουκαλεμένος και ...

.... Ι Σ Ο Β Ι Τ Η Σ
(τα χαιρετίσματά μου στον Κούγια)
είναι αυτό που λέμε: "Μ' ένα σμπάρο δυο τριγώνια" και τί τριγώνια ... κωλοτρίγωνια

3/10/10

πορνογραφία σημαίνει συνουσία...

τί σκατά να γράψεις ο αμέτοχος;  .... πέντε η ώρα που βραδιάζει..... πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φώς...

παραμερίζεις τις κλιματίδες ...καληνύχτα

1/10/10

ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!! ξαλάφρωσα

Δεν κρύβω ότι αισθανόμουν σαν απολίτιστος νεάτερνταλ, σαν το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη, σα το μαύρο πρόβατο μιας μη μου άπτου κοινωνίας, ιδανικά πλασμένης, αλλά τελικά είμαι απλά Έλληνας και σαν τέτοιος φερόμουν. Τι ανακούφιση, τι αγαλλίαση, τι ξαλάφρωμα ήταν αυτό! (ίσα με δέκα γαμ…ουπς, επίπεδοοοο!!!).
Κάθε φορά λοιπόν που έβγαζα το χέρι από το παράθυρο του αυτοκινήτου (βιαστικά για να προλάβω) για να μουντζώσω τον απέναντι, που έκανε την τρελή προσπέραση, κάθε φορά που από τις γεμάτες κερκίδες της Τούμπας σημάδευα, με το εσωτερικό της παλάμης μου, τον εκπρόσωπο της αθηναϊκής διαιτητικής παράγκας, κάθε φορά που αποσβολωμένος άκουγα στην τηλεόραση τον (πρώην) μπουχέσα και τους νυν Γ.Α.Π. και ποντικομαμή Παπακωνσταντίνου (τον κοντοχωριανό) και τρελαμένος έφτανα μέχρι την οθόνη, για να τους δώσω εξ επαφής το βραβείο της ανοιχτής παλάμης (αφήνοντας τα σημάδια να μου θυμίζουν για ολόκληρο το τηλεοπτικό βαρετό μου βράδυ τη στιγμή της απελπισίας και της έλλειψης πολιτισμού μου) … όχι δεν ήμουν βάρβαρος, αλλά έβραζε στις φλέβες μου το ελληνικό αίμα, που –τελικά- έχει μια ευαισθησία (μάλλον στα ερυθρά) στην κοροϊδία, στην ανοησία, στην μαλακία και εν γένει στους μαλάκες, που μας περιβάλλουν και μας καθοδηγούν σα λαό.
Όχι δεν πρόκειται για κρίση «Καρατζαφέρειας αλλοφροσύνης», ούτε για τις άλλες τις κρίσεις …τις γνωστές, απλά διάβασα ένα κειμενάκι με τίτλο: «Φάσκελο … το ελληνικό!», αν θυμάμαι καλά στο 7 της περασμένης Κυριακάτικης, το οποίο και σας παραθέτω. Και όπως είπαμε ε! Με την πρώτη ευκαιρία (θα βρείτε πολλές το εγγυώμαι) σηκώνουμε το χέρι, ανοίγουμε τα δάκτυλα και … ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!! (το μαλάκα δεν είναι υποχρεωτικό)


Διαβάστε και αναθαρρήστε

«Σήμα κατατεθέν των Ελλήνων είναι η «μούντζα», όλοι το ξέρουμε. Αυτό που οι περισσότεροι αγνοούμε είναι ότι χρονολογείται από την αρχαία Ελλάδα, ήταν δε μεγάλη κατάρα. Η Α. Χριστοπούλου μας ξεδίπλωσε την ιστορία του φάσκελου, που λεγόταν σφάκελος, δηλαδή τρέμουλο, διότι οι κακούργοι δένονταν πάνω σε ένα τύμπανο, δηλαδή σανίδα, με τα χέρια, τα πόδια και το λαιμό πιασμένο σε κρίκους.
Πέντε οι κρίκοι, πέντε και τα δάκτυλα των δεμένων χεριών που άνοιγαν επειδή έτρεμαν, εξ ου και ο αποτυμπανισμός. Ετσι το πέντε έγινε ο αριθμός της κατάρας. Και όταν ήθελαν να καταραστούν κάποιον, μπογιάτιζαν το σπίτι του με μία ανοιχτή παλάμη, δηλαδή το μουτζούρωναν και να πώς έφτασε σε μας ως «μούντζα»…»