μουσική απάντηση

Μπορεί σα λαός να έχουμε χίλια μύρια κακά και ελαττώματα, αλλά αυτό που θα πρέπει να μας αναγνωρισθεί είναι ότι έχουμε χιούμορ. Σίγουρα είναι ένας τρόπος αντίδρασης, σε αυτά που παθαίνουμε από τους τυχάρπαστους πολιτικούς μας ,(τους οποίους βέβαια εμείς εκλέγουμε).

Δείτε το βιντεάκι, που πραγματικά εμένα μου έφτιαξε το κέφι και ακόμη το σιγοτραγουδώ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΛΟΙΠΟΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΕΙΣ ΑΣ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΑ!!!

εγώ το πήρα από το Βωμολοχομπλόγκ (το βιντεάκι έχει υπογραφή)

όντως δεν έχει νόημα ...

αμάν βρε ANemos ή μάλλον πολύ καλά τά'πες, γιατί πολλοί μόλις ακούσαμε ότι ήταν ...αλλοδαπός (τουλάχιστον για μια στιγμή) κάπως ...αλαφρύναμε (τρομάρα μας) ... Σε αντιγράφω (τι φωτό με τίποτα):

"Ούτε να σου γράφω

Ούτε να με διαβάζεις

Τέλος!

Σήμερα περίμενα ολόκληρη την ημέρα μέχρι τώρα, βαθιά μεσάνυχτα, μπας και...

Μπας και κουνηθεί κάποιος. Κάτι...

Περίμενα πρώτα από όλα τους συντρόφους μου.

Αλλά αυτούς μάταια τους περιμένω κοντά 30 χρόνια.

Περίμενα αυτούς που σκέφτονται -υποτίθεται...

Περίμενα τους εργάτες, τους οικοδόμους.

Περίμενα ώρες πολλές.

Περίμενα κάποιον, κάποια, μια μάνα, μια γιαγιά να ψελλίσει τους στίχους

"Γιέ μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου..."

Αυτές, σήμερα 30 του Μάρτη του 2010 ήταν ίσως οι πιο κρίσιμες ώρες της ζωής μου όπως εγώ καταλαβαίνω πως είναι ζωή, πως ήταν ζωή, πως μπορεί να είναι, πως ήθελα να είναι Η ζωή.

Κι έκανα λάθος.

Η ζωή δεν είναι και δεν θα είναι ξανά αυτό που πίστεψα κάποτε.

Μέχρι και κάποιοι "φίλοι" αποδείχτηκαν εμετικότεροι των "εχθρών". Σάπιοι και χολεριασμένοι μέχρι το μεδούλι.

Περίμενα τους πιτσιρικάδες να βγουν πάλι οργισμένοι για ένας 15χρονο που τινάχτηκε στον αέρα, χθες το βράδυ.

Τα παιδιά μας όμως είναι κι αυτά νεκρά.

Τα θάψαμε εμείς με τα ίδια μας τα χέρια.

Και χωρίς αυτά δεν έχει πλέον νόημα το ταξίδι.

Νομίζω οτι κάπου εδώ τελειώνει το δικό μου παραμύθι.

Να χαίρεστε τους εφιάλτες σας.

Αφού δεν μπορούμε να ζήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο, ας σαπίσουμε στην πιο μαύρη κόλαση.

Αυτος ο κόσμος μου προκαλεί αηδία..."

 

γιατί όλη αυτή τη μαλακία να την πληρώνουν ΠΑΝΤΑ τα 15χρονα;

προτείνω ανεπιφύλακτα

GRAFFITO του Παύλου Μάτεση.

Κάπου (δε θυμάμαι που) είχα ακούσει γι' αυτό το νέο βιβλίο του Μάτεση, αλλά δε φανταζόμουν ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ και ΖΩΝΤΑΝΟ (!) είναι. Ένα μικρό βιβλίο 150 σελίδων (με μεγάλη γραμματοσειρά) που διαβάζεται απνευστί. Διασκεδαστικότατο -παρά το μακάβριο θέμα του- χαρίζει χαμόγελα ικανοποίησης στον, "καταδιωκόμενο" από τη σημερινή πολιτική, αναγνώστη. Ένας "αστικός ιός" γίνεται η αιτία να ...καθαρίσει η ζωή μας, ξεκινώντας τη δράση του -δικαίως- από το άσυλο των βο(υ)λευτοπατέρων μας, τη βουλή. Ένα συνεχές μπλέξιμο προσώπων, καταστάσεων και θεσμών, που με μαεστρία ο συγγραφέας καταθέτει προς τέρψιν του αναγνώστη. Το προτείνω ανεπιφύλακτα και το συνιστώ με το σαββατιάτικο πρωϊνό καφέ (για να σας πάει καλά το Σ/Κ, από Δευτέρα βλέπουμε).

__________________________________________

Υ.Γ. ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΣΧΕΤΟ (βαριέμαι 2η συνεχόμενη ανάρτηση): Όταν κάποιος "γκρινιάζει" συνεχώς για τα στραβά και ανάποδα που αντιμετωπίζει, εκτός του ότι μπορεί να καταντήσει κουραστικός ή γραφικός, το σίγουρο είναι ότι θα δημιουργήσει εχθρούς στον κοινωνικό του περίγυρο. Από τη στιγμή βέβαια που πιστεύει στο δίκαιο του καταγγελτικού του λόγου, και εφόσον έχει γράψει στ΄αρχίδια του τις "κοινωνικές αντιδράσεις", ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!!. Αυτό που πονάει όμως, και πονάει πολύ, είναι όταν αντιμετωπίζει την άσχημη συμπεριφορά, την απόρριψη, την κοροϊδία και μερικές φορές το μίσος (το βλέπεις στα μάτια τους), από πρόσωπα που αγαπά πολύ, από πρόσωπα που ζει και παλεύει γι’ αυτά και που σίγουρα δεν μπορεί να τα γράψει στη λίστα του «κοινωνικού περίγυρου» … ας είναι … let it be, let it be

ΜΗ ΜΙΛΑΣ!!!!!!!!

"Δεν έχεις καμιά δουλειά εσύ να μιλάς.

Θα είσαι σωστή, έντιμη, εργατική, υπάκουη … δεν θα ανακατεύεσαι στα πολιτικά, δεν θα αντιμιλάς και κανένας δεν θα σε πειράξει!
Ναι κανένας δεν πείραξε … τότε…. εμένα και άλλους χιλιάδες σαν και μένα!!!
Παντρεύτηκα μικρή τελειώνοντας το Λύκειο…. και ο πατέρας μου θεώρησε ότι αφού είμασταν φτωχοί…. οι σπουδές ήταν όνειρο μακρινό….
Έκανα μια οικογένεια δουλεύοντας από τα 18 μου και δεν προλάβαινα να δω ούτε ΕΜΕΝΑ…. σκλάβα των υποχρεώσεων έμεινα μακριά από τα κοινά… εν υπνώσει… για σειρά ετών…
Με τρέξιμο και παρακάλια η μητέρα μου κατάφερε να με “εξασφαλίσει” να με “βολέψει” στο Δημόσιο….
Μπήκα λοιπόν αγνή σ’ ένα χώρο κανίβαλλων… ταγμένων… έμμισθων ψηφοφόρων να δουλέψω με όλη μου την εργατικότητα … και μου είπαν …….
“Χαλάρωσε χαλάς την πιάτσα”… ” καρφώνεις τους προηγούμενους” “πιο σιγά” “χαλαρά”.
Πήγα να σηκώσω ανάστημα και μου κόψαν τα πόδια….
Αντιστάθηκα… συνέχισα να δουλεύω και έγινα αντικείμενο εκμετάλλευσης… με τη δική μου δουλειά προωθήσαν άλλους…. με τη δικαιολογία ότι ήμουν δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης…. άρα δεύτερης κατηγορίας…

Ένας ΚΕΡΑΥΝΟΣ!!! Διαβάστε τη συνέχεια και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τα σχόλια στην αρχική ανάρτηση

γιατί όλοι μπορεί να βρεθούμε στη θέση του

ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ Ζ.

Ψήφισμα για την άμεση αποφυλάκιση του Μάριου Ζ. Αναρτήθηκε στο διαδίκτυο στη σελίδα www.PetitionOnline.com/mariosz/petition-sign.html

Το κείμενο του ψηφίσματος αναφέρει: To: Υπουργείο Δικαιοσύνης και Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

Στη φυλακή αποφάσισαν ανακριτής και εισαγγελέας ότι πρέπει να οδηγηθεί ο Μάριος Ζ., γιατί τόλμησε να συμμετέχει στην μεγάλη πορεία της 11ης Μαρτίου 2010, και είχε την ατυχία να βρεθεί στο πεδίο δράσης ενός ασύδοτου, πωρωμένου και ψεύτη αστυνομικού.

Ο αστυνομικός που τον συνέλαβε αφού τον οδήγησε στην ΓΑΔΑ κατέθεσε σε βάρος του ότι είχε κρυμμένα τα χαρακτηριστικά του, ότι του είχε εκσφενδονίσει μολότωφ και ότι κινδύνεψε από φωτιά.

Στην προανάκριση προσκομίστηκε οπτικοακουστικό υλικό που αποδεικνύει αδιάψευστα ότι το πρόσωπο του ήταν εντελώς γυμνό, ότι καμία μολότωφ και καμία φωτιά δεν υπήρχε στην γύρω περιοχή και ότι στο σημείο εκείνο δεν υπήρχε καμία ένταση, που να μπορεί να ταιριάξει με την κατάθεση του αστυνομικού. Εξάλλου, κατά την ανάκριση επικαλέστηκε δεκάδες πολίτες, που βρίσκονταν παρόντες στο γεγονός και που προσφέρθηκαν αυθόρμητα να καταθέσουν την αλήθεια.

Όμως, ανακριτής και εισαγγελέας αφού άκουσαν εκτός διαδικασίας τους μάρτυρες αστυνομικούς και από την άλλη αγνόησαν τους δεκάδες μάρτυρες υπεράσπισης και το οπτικοακουστικό υλικό, προχώρησαν στην πρωτοφανή απόφαση για προφυλάκιση του Μάριου Ζ.

Δεν χάνουμε την πίστη μας στο προφανές και αυτονόητο. Δηλώνουμε την αμέριστη ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ και ΣΤΗΡΙΞΗ στο Μάριο Ζ. και ζητούμε την ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ και την ΠΑΥΣΗ των διώξεων σε βάρος του ιδίου και όλων των άλλων συλληφθέντων της 11ης Μαρτίου 2010.

Περισσότερες πληροφορίες στο http://freemariosz.wordpress.com

πηγή

Για να θυμάμαι: ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ (17-03-1988)

" Όταν πλακώσει ο θάνατος, αρχίζει η καταγραφή της ζωής…"

Ένα μικρό αφιέρωμα στο Νικόλα ...>>>

"Οι Γερμανοί μας μάραναν"

αρχικός τίτλος: ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ  του Γιωργου Τετραδη (Ο ΚΑΙΡΟΣ)

Φυσικά και οι Γερμανοί εκτέλεσαν περίπου 125.000 Ελληνες στη διάρκεια της Κατοχής, αλλά σάμπως κι οι Ελληνες δεν σκότωσαν εκατοντάδες Ρώσους όταν εκστράτευσαν κατά της υπό σύσταση Σοβιετικής Ενωσης, υπό τις διαταγές του Ελευθέριου Βενιζέλου; Επίσης, να μην ξεχνάμε πάντα ότι και οι Αμερικανοί βασάνιζαν τους νέγρους.

Να σας πω κάτι; Εχω βαρεθεί, από τη μέρα που θυμάμαι τον εαυτό μου σ' αυτή τη χώρα, την ψευτοευαισθησία. Οι μισοί Ελληνες κλέβουν ξεδιάντροπα τους άλλους μισούς στις υπερτιμολογημένες τιμές της αισχροκέρδειας, κάθε μέρα, σε όλα σχεδόν τα καταστήματα, είτε είναι σουπερμάρκετ, είτε πουλάνε καρφίτσες, είτε φαΐ. Αλλά οι κλεμμένοι δεν ξεσηκώθηκαν ποτέ εδώ και χρόνια, δεν διαμαρτυρήθηκαν, δεν μποϊκοτάρησαν, παρά υποταγμένοι σαν τα πρόβατα συνεχίζουν να καταθέτουν τα δουλεμένα τους λεφτά στους κερδοσκόπους συμπατριώτες τους. Οι γερμανικές μίζες της Siemens τους μάραναν, που βγήκαν, λέει, από την τσέπη τους!

Οι μισοί Ελληνες κλέβουν τους άλλους μισούς κάθε μέρα στα ιατρεία, στα δικηγορικά γραφεία, στα συμβολαιογραφεία, στα μηχανουργεία, στις οικοδομές, στα ηλεκτρολογεία και τα υδραυλικά, στα συνεργεία, στις κάθε είδους παροχές υπηρεσιών και έργων, που είτε χρεώνονται ο κούκος αηδόνι, είτε χρεώνονται έτσι και χωρίς απόδειξη. Χωρίς συμμετοχή του δράστη στην κοινή φορολογία, δηλαδή. Αλλά, οι κλεμμένοι και ριγμένοι δεν ξεσηκώθηκαν ποτέ και ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκαν, δεν μποϊκοτάρησαν, δεν κατάγγειλαν, παρά με σκυμμένο το κεφάλι, με το εύκολο και μοιρολατρικό «τι να κάνουμε», υποταγμένοι συνεχίζουν να είναι τα θύματα των ίδιων των συμπατριωτών τους. Οι φουσκωμένοι λογαριασμοί της Ντόιτσε Μπανκ τους μάραναν στα ομόλογα. Που ανάθεμα κι αν ξέρουν τι είναι ομόλογα.

Οι μισοί Ελληνες κλέβουν τους άλλους μισούς, κάθε μέρα, σαν βουλευτές που περνάνε νόμους αφαίμαξης πλούτου για προνομιούχους επιχειρηματίες και υπαλλήλους. Σαν υπάλληλοι (όσοι) στις δημόσιες υπηρεσίες, που λαδώνονται για να κάνουν τη δουλειά που οφείλουν να παρέχουν. Σαν αργόσχολοι υπεράριθμοι, που βουλεύτηκαν ρουσφετολογικά, κατατρώγοντας τα δημόσια έσοδα. Σαν γραφειοκρατικοί μηχανισμοί, που κάνουν ένα έργο να κοστίζει 100 αντί για 5, που κοστίζει. Σαν διαχειριστές κονδυλίων, που πηγαίνουν στις τσέπες τους και τις τσέπες των φίλων, αντί να πάνε στα έργα. Σαν πρόεδροι, παραπρόεδροι και μέλη χιλιάδων επιτροπών, συμβουλίων, οργανισμών, δημοτικών, κοινοτικών και νομαρχιακών αρχών, που ρημάζουν (όσοι) σαν τις ακρίδες όχι μόνο τα χρήματα που παίρνουν, αλλά τα κονδύλια που διαχειρίζονται, και τα μελλοντικά δάνεια, θησαυρίζοντας συχνά, αυτοί και ο περίγυρός τους, όταν δεν τα σπαταλάνε σε έργα άχρηστα, του ποδαριού, χωρίς μελέτες, χωρίς φραγμό. Γεμάτη από τις πράξεις τους η χώρα.

Είμαστε αδικαιολόγητοι, γιατί εμείς ...τα γνωρίζαμε

«Κάθε μορφή εξουσίας θέτει νόμους που είναι σύμφωνοι προς το συμφέρον της, η δημοκρατία δημοκρατικούς, η τυραννία τυραννικούς και οι άλλες το ίδιο. Και αφού έθεσαν αυτούς τους νόμους, διακήρυξαν ότι αυτό είναι δίκαιο για τους κυβερνώμενους, το δικό τους συμφέρον και αυτόν που εξέρχεται από αυτό τον τιμωρούν, γιατί τάχα παρανόμησε και αδίκησε. Αυτό λοιπόν είναι, σοφότατέ μου (Σωκράτη), εκείνο που εγώ εννοώ, όταν λέω ότι σε όλες τις πόλεις δίκαιο είναι το ίδιο, δηλαδή το συμφέρον της καθεστηκυίας αρχής. Και αυτή επικρατεί, ώστε εκείνος που σκέφτεται σωστά συμπεραίνει ότι δίκαιο είναι παντού το ίδιο πράγμα, το συμφέρον δηλαδή του ισχυρότερου.» (ΠΛΑΤΩΝΑΣ, Πολιτεία 338ε-339α4).

"Αυτοί που βρίσκονται ψηλά ..."

Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου

Στίχοι: Bertolt Brecht
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας & Θάνος Μικρούτσικος ( Ντουέτο )

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά

Θεωρούνε ταπεινό

Να μιλάς για το φαΐ

Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει

Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο

Χωρίς να’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής

Πώς ν’αναρωτηθούν πού’θε έρχονται

Και πού πηγαίνουν

Είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι

Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα

Δεν τά’χουν ακόμα δει

Όταν σημαίνει η ώρα τους

Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί

Γι’αυτό που είναι ταπεινό

Ποτέ δεν θα υψωθούν

Το ημερολόγιο

Δεν δείχνει ακόμα την ημέρα

Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες

Είναι ανοιχτές

Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί

Μ’ έναν σταυρό

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί

Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές

Οι άνεργοι πεινούσαν

Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται

Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι

Κηρύχνουν τη λιτότητα

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα

Ζητάνε θυσίες

Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους

Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν

Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο

Λες πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό

Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε

Πόλεμος και ειρήνη

Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά

Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους

Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα

Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους

καθώς ο γιος από την μάνα

έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά

ο πόλεμός τους σκοτώνει

ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους

Όταν αυτοί που είναι ψηλά

Μιλάνε για ειρήνη

Ο απλός λαός ξέρει

Πως έρχεται ο πόλεμος

Όταν αυτοί που είναι ψηλά

Καταριούνται τον πόλεμο

Διαταγές για επιστράτευση

Έχουν υπογραφεί

Στον τοίχο με κιμωλία γραμμένο

Θέλουνε πόλεμο

Αυτός που το΄χε γράψει

Έπεσε κι όλας

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε

Να ο δρόμος για τη δόξα

Αυτοί που είναι χαμηλά

Να ο δρόμος για το μνήμα

Τούτος ο πόλεμος που έρχεται

Δεν είναι ο πρώτος

Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμος

Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος

Υπήρχαν νικητές και νικημένοι

Στους νικημένους ο φτωχός λαός

Πέθαινε απ’ την πείνα

Τους νικητές ο φτωχός λαός

Πέθαινε το ίδιο

Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας

Πολλοί δεν ξέρουν

Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους

Η φωνή που διαταγές τους δίνει

Είναι του εχθρού τους η φωνή

Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει

Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός

ευχαριστώ το ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ που "μού΄βαλε" την ιδέα και με γλύτωσε και απ΄το γράψιμο

Για να λέμε την αλήθεια

Είχα μέρες να γράψω. Το pc σχωρέθηκε και μέχρι να έρθει το νέο μηχάνημα έκανα αγρανάπαυση. Όχι ότι αυτές τις μέρες δεν ήθελα να γκρινιάξω για κάτι, αλλά είχα τόσα πολλά πράγματα που ήθελα να διαβάσω, οπότε ...
Ούτε σήμερα το είχα σκοπό, αλλά θεώρησα υποχρέωσή μου, μέσα σε όλη αυτή τη βουβαμάρα των νέων μέτρων, να επισημάνω κάτι. Να δώσω τα συγχαρητήριά μου στο ΚΚΕ και εξηγούμαι: (για να μην παρεξηγούμε). Μπροστά σε ένα ενδοτικό, δουλοπρεπές και άβουλο ΠΑ.ΣΟ.Κ. (ΠΑελλήνιο ΣΟΚ) το μόνο κόμμα και οργάνωση που φαίνεται να αντιστέκεται ΑΜΕΣΑ με κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα είναι το ΚΚΕ. Άμεση αντίδραση στα φοροεισπρακτικά μέτρα των «οικονομικών ενεγκεφάλων» της κυβέρνησης με συγκεντρώσεις σε κάθε πόλη της χώρας μας, με ένα βροντερό ΟΧΙ στην εισαγόμενη επίθεση των κερδοσκόπων και των παρατρεχάμενών τους ηγητόρων της Ε.Ε.
Μπορεί να προσάπτω στο Κομμουνιστικό κόμμα αναχρονιστικό δογματισμό και κυρίως ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση της αριστεράς στη χώρα μας, αλλά σίγουρα πρέπει να του αναγνωρισθεί η μαχητικότητα και η διεκδικητικότητα στους χώρους εργασίας.
Η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι σήμερα στη χώρα μας είναι πρώτα από όλα ΤΑΞΙΚΗ και τέτοιου είδους πρέπει να είναι και η αντίδρασή μας. ΜΑΖΙΚΗ και ΔΥΝΑΜΙΚΗ. Πρέπει να δοθεί το μήνυμα ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να γίνουμε τα πειραματόζωα της Ευρώπης στα σχέδια τους για περιστολή των δικαιωμάτων των εργαζομένων στη ζωή και στην εργασία.

η φωτό άσχετη, αλλή καλή ε;