Είναι αλήθεια ότι δεν ήθελα να αναφερθώ στο περιστατικό της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ του παιδιού, ούτε και στα επεισόδια που ακολούθησαν, θεωρώντας ότι θα μου «στοίχιζε» περισσότερο από ότι θα προσέφερε η συστράτευση και της δικής μου φωνής σε αυτή τη γενική κατακραυγή.Κάπως όμως έπρεπε να βγει αυτή η οργή, η οποία πυροδοτούνταν συνεχώς αυτές τις δύο μέρες και από τα δελτία της τηλετύφλας τους.
«Κόλαση η Αθήνα», «Τά’ καψαν οι γνωστοί-άγνωστοι» και άλλα παρόμοιου περιεχομένου και θεματολογίας.
Εδώ δολοφονήθηκε εν’ ψυχρώ ένα παιδί και μεις ασχολούμαστε με τις τζαμαρίες των τραπεζών και των μαγαζιών της Ερμού.
Και όλη τη μέρα να ακούμε τους «καημένους» τους μαγαζάτορες να κλαίγονται πάνω από τα μικρόφωνα. Ρε άει στο διάολο ....!!!!
Άσε τα (πρώην) λαμόγια του ΠΑΣΟΚ που τους έπιασε ο πόνος για τις κατασταλτικές μεθόδους της Δεξιάς, λες και ξεχάσαμε, ένα επίσης παιδί τον Μιχάλη Καλτεζά, που δολοφονήθηκε με παρόμοιο τρόπο από ... σοσιαλιστικό γουρούνι.
Αντιγράφω από τον pitsirikos που μου έδωσε την αφορμή στοχοποιώντας πετυχημένα ένα ακόμη πρόβλημα, μια ακόμη διαστρέβλωση της εποχής μας ...
Κάποτε οι άνθρωποι σκέφτονταν πως "αυτό θα μπορούσε να είναι το δικό μου παιδί".
Σήμερα οι άνθρωποι σκέφτονται πως "αυτό θα μπορούσε να είναι το δικό μου μαγαζί".
Ελλάς Ελλήνων Καταστηματαρχών. Εκτός από τα καταστήματά σας και τα αυτοκίνητά σας, φροντίστε να ασφαλίσετε και τα παιδιά σας. Πού ξέρετε; Μπορεί να γίνετε πλούσιοι μια μέρα.
1 σχόλιο:
Έτσι ακριβώς είναι. Και γι΄αυτό φταίμε όλοι μας. Γιατί βάλαμε τα υλικά αγαθά πάνω από τον άνθρωπο. Και γίναμε στυγνοί ατομιστές, ξεχνώντας ότι ανήκουμε σε μία κοινωνία...
Δημοσίευση σχολίου