30/4/10

Ήτανε λέει μια γριά πόρνη...

Ο τελευταίος αγαπητικός, μήνες τώρα την έσερνε στα παζάρια της Δύσης προσπαθώντας να την ξεφορτωθεί. Να την πουλήσει όσο -όσο. Λέγαν πως βαστούσε από γενιά αρχοντική, στα νιάτα της ήταν πεντάμορφη, την κυνηγούσαν καν και καν: πρίγκιπες, στρατηγοί και βασιλιάδες.



Όμως εκείνη άμυαλη, νέα, ευκολόπιστη ακολουθούσε την καρδιά κι όχι το μυαλό. Θύμα του κάθε λιμοκοντόρου, αγαπητικού με τα ωραία λόγια, που της έταζε λαγούς με πετραχήλια. Τόσοι και τόσοι τρύγησαν το κορμί και τα νιάτα της βάζοντας την να κοιμάται με τον ένα και τον άλλο, πουλώντας την στον κάθε αλήτη. Τάζοντας της γάμο, παιδιά, σπιτικό. Λόγια, λόγια, λόγια…

αντί βωμολοχιών ..

όπως άλλωστε το γράφω και στο προφίλ μου, δεν μου επιτρέπει η παιδεία(!!!) μου να εκφράσω αυτό ακριβώς που αισθάνομαι για τα λαμο ... γαμ... το μ..... . Έτσι, για να μη συγχύζομαι κιόλας, έψαξα (στη γειτονιά) και βρήκα αυτό το τραγουδάκι. Αλήθεια, που είναι εξαφανισμένη αυτή η ψυχή ... φωνάρα όμως ε; Αυτή δεν είναι που με έναν μπάρμπα είχαν ένα χαζοποπάκι τους eurithmics; Τέλος πάντων ... Κανονικά με την κατάσταση που είμαι μάλλον κάνα μέταλλο έπρεπε να βάλω, αλλά ας όψονται οι γιατροί που συνιστούν ...ηρεμία.

21/4/10

η λύση στον ωχαδελφισμό

Επειδή και γω αδυνατώ να ...βρίσω άλλο με την κωλοκατάσταση και τον ωχαδελφισμό μας  (άγγιξα ήδη τα όρια της γραφικότητας και της επανάληψης), και επειδή η φιλενάδα τα λέει και ωραία: Το αντιγράφω και γω από το ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ . Βέβαια εγώ βρήκα τη λύση και την προτείνω (φωτό)
Μάλλον μας ψεκάζουν με κάτι…σίγουρα…και δεν είναι μόνο η γνωστή συναδέλφισσα που το υποστηρίζει. Τα πάντα το ίδιο υποδεικνύουν.
1ον. Μη πας μακριά…δες εμένα…έχω παραλύσει και δεν μπορώ να γράψω τίποτα!
2ον. Γίνεται ένας κακός χαμός έξω και δεν κουνιέται φύλλο! Ή μάλλον και λόγω αέρα, το μόνο που κουνιέται είναι τα φύλλα!
3ον. Σε πολύ λίγο χρόνο, μάλλον λιγότερο απ’ όσο υπολόγιζα, δεν θα έχω δουλειά! Και οι συνάδερφοι στο γραφείο…πέρα βρέχει!
Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο ΔυΝαΤό!
Πραγματικά, η σημερινή επέτειος είναι για να μας θυμίζει ότι κάποτε (κάποτε μόνο;) είχαμε χούντα! Στρατιωτική χούντα θα μου πείτε…που σε έστελνε “διακοπές” στη Μακρόνησο, στα Γιούρα και στο Παρθένι και σε άλλα “εξωτικά” νησιά. Αλλά και η επιβολή των μέτρων του ΔΝΤ που θα μας κάνει Αργεντινή, χούντα είναι. Για θυμηθείτε το κείμενο της Κροτ που έλεγε για την Αργεντινή και την φτώχια που υπάρχει εκεί μιας και φρόντισαν να την χρεωκοπήσουν (δείτε το κείμενο του Τσαλ).


20/4/10

Ανάσα αισιοδοξίας

ΔΕΙΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
Όμορφο πράγμα η ελευθερία.

Το Σωματείο Ζωόφιλων Λευκάδος την περασμένη Κυριακή σε συνεργασία με το Κέντρο Προστασίας Άγριων Ζώων Αίγινας (Ε.Κ.Π.Α.Ζ.) απελευθέρωσε άγρια και υδρόβια πουλιά, προκειμένου αυτά να επιστρέψουν στο φυσικό τους περιβάλλον.
Πολλά ήταν τα παιδιά που πήγαν στο ραντεβού στο κάστρο του Γρίβα στην είσοδο της Λευκάδας (διασταύρωση για Πλαγιά - Περατιά). Εκεί είδαν και ένιωσαν πως πρέπει και είμαστε υποχρεωμένοι να συμπεριφερόμαστε σε όλα τα πλάσματα που ζουν μαζί μας πάνω στη γη.

Πανέμορφο βίντεο από το mylefkada.gr (εγώ το βρήκα από το ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟ). Ειλικρινά μου έφτιαξε το απόγευμα. Υπάρχει άραγε κάτι πολυτιμότερο από την ελευθερία; Το γρήγορο φτερούγισμα των πουλιών, η επιστροφή τους στη ζωή ίσως ακόμα και ένα κελάηδισμα ή τιτίβισμα που στη γλώσσα τους να σημαίνει ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Συγχαρητήρια φίλοι μου


16/4/10

αληταράδες

αναδημοσίευση από το "ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ"

Η σύμπραξή σας στην κατάντια της χώρας είναι δεδομένη. Εκείνο που δεν έχει αποδειχθεί ακόμα, είναι η σκόπιμη και συνωμοτική συμπεριφορά σας στη διαχείριση του δημόσιου πλούτου, των δημοσίων εσόδων και εξόδων. Για μένα είναι βέβαιο ότι συνειδητά διαλέξατε την οδό του «δε γαμείς…».
Εμείς και οι δικοί μας να περνάμε καλά κι όταν έρθει η ώρα της κρίσης, θα παραδώσουμε τη χώρα και τους ιθαγενείς της στους ξένους να σβύσουν τη φωτιά που εμείς ανάψαμε αλλά άλλους καίει.
Ανεπάγγελτοι στην πλειοψηφία σας (πόσοι από εσάς έχετε κολλήσει ένσημα από τίμια εργασία; Πού και πότε εργάστηκαν οι Κωστακογιωργάκηδες και τα τσιράκια τους;), βολεμένοι «κληρονομικώ δικαίω» ή αναρριχηθέντες «έρποντας, γλείφοντας και με τα κέρατά σας» διαμορφώσατε μια κοινωνία, έναν λαό «κατ’ εικόνα και ομοίωση» που στέλνει στη Βουλή και στα κυβερνητικά πόστα τους ομοίους του. Συνένοχοι λοιπόν, έκπληκτοι και τρεμάμενοι μπροστά στις συνέπειες της αλητείας των εκλεκτών μας, αναμένουμε τις ποινές. Ποινές όμως που θα καταλογιστούν μόνο στους συνενόχους, ενώ οι ένοχοι θα επιχαίρονται για τις νέες επιτυχίες που συνεπάγονται τη διατήρηση των κεκτημένων τους.

15/4/10

στο Μάριο



Εγώ θα αρκεστώ στο να του αφιερώσω ένα κομμάτι από το ΜΙΑ ΣΤΕΚΙΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΖΟΥΜΑ του πρόωρα –επίσης- χαμένου Νίκου Νικολαίδη. Ένα κείμενο που η γραφή του «συμμετέχει» στην τρεχάλα του μπατσοκυνηγιού.

«…Τα μάτια μου τσούζανε απ’ τα δακρυγόνα σειρήνες και γκλοπιές σφυρίζανε στην πλάτη μου.
Με είχαν αποκόψει μαζί με καμμιά δεκαριά στρωμένους στο κυνήγι και σπρώχνανε οι πούστηδες οι μαύροι μπάτσοι από Ακαδημίας προς τα κάτω Σινά Πανεπιστημίου σταυροδρόμι πού’ χανε κάνει μπλόκο άλλοι μαύροι και περιμένανε να μας τσακίσουνε. Ψιλόβρεχε και γλίστραγαν οι ελβιέλες μου άντε να κάνεις τσαλιμάκι τώρα να ξεφύγεις και σκάσαμε όλοι μπούγιο σβουριχτοί απάνω τους μαζί με τα ξαθήκια που μας κυνηγούσαν από πίσω και γίναμε όλοι ένας μπόγος πάνω στο πλακόστρωμα.


14/4/10

μυρωδιές, μυρωδιές, η αισιοδοξία της ελληνικής φύσης

Παρά τις τελευταίες ψιλοκρυουλιάρικες μέρες, η φύση έχει ζωντανέψει. Πρασίνισαν τα πάντα και οι μυρωδιές των φυτών μεθυστικές και αναζωογονητικές αυτή την εποχή. Η καλύτερη ώρα της ημέρας, το σούρουπο, με ένα φλυτζάνι τσάι ή καφεδάκι, αναζητώντας μυρωδιές, που προσπαθώ να "αποκωδικοποιήσω" και να καταλάβω από πού προέρχονται. Ένα από τα (λίγα) θετικά της ελληνικής επαρχίας και ειδικά εδώ στη βόρεια ελλάδα, που όντως απολαμβάνω, είναι αυτή η επαφή με την ανάσταση της φύσης, με το διαρκή αγώνα της για να επαναφέρει την ομορφιά και την απλότητα. Μπερδεμένα λόγια είν' αλήθεια, αλλά έτσι μού'ρχονται, μετά από την απογευματινή "μεθυστική" βόλτα. Για σας που είστε λιγότερο τυχεροί φίλοι μου, που ζείτε στις απάνθρωπες πόλεις μας, σας προτείνω μερικές λύσεις για να απολαμβάνεται μια έστω μικρή αρωματική επαφή (μερικές γλαστρούλες στη βεράντα μπορούν να κάνουν τη διαφορά)

Αρωματικα και Φαρμακευτικα Φυτα


13/4/10

κρίμα ρε γαμώτο ... γεια σου Μάνο

τί τό'θελα το βραδινό zapping στο δίκτυο; Το δημοσίευμα από το zougla.gr

"Αιφνίδιος θάνατος κλονίζει το χώρο της μουσικής. Ο Μάνος Ξυδούς, από τους Πυξ Λαξ, άφησε την τελευταία του πνοή, πιθανότατα από ανακοπή καρδιάς. Σύμφωνα με πληροφορίες ο γνωστός καλλιτέχνης αισθάνθηκε δυσφορία, ενώ έκανε πρόβες στο Olympico στο Νέο Φάληρο. Κατά τη μεταφορά του όμως στο Τζάνειο ο τραγουδιστής ξεψύχησε."

ένα τραγουδάκι του Μάνου Ξυδούς που δυστυχώς πάει γάντι με το ΑΝΤΙΟ  



τί στο διάολο πια: ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ

12/4/10

σ΄αυτόν τον (τρομοκρατημένο) τόπο τον βλακόστρωτο


Τουλάχιστον τότε, (το 2003 δεν ήταν με την εξάρθρωση (!!!) της 17Ν;) ήταν καλοκαίρι και η τρομολαγνεία ξεπλενόταν από τη θάλασσα (αν θυμάμαι καλά της βόρειας Εύβοιας), το μυαλό καθάριζε και εξαφάνιζε τις τσιριχτές ...τσιρίδες του Σόμπολου και των τσιρακίων του. Τότε τουλάχιστον σα κράτος αισιοδοξούσαμε με τα μεγάλα έργα ενόψει των ολυμπιακών αγώνων (που τώρα τους πληρώνουμε ΑΚΡΙΒΑ) και οι αμερικάνοι φίλοι μας -ευχαριστημένοι από το χτύπημα στην τρομοκρατία- μας πουλούσαν σε τιμή ευκαιρίας τα C4i τους.
Ενώ ΤΩΡΑ; Μέσα σε τέτοιο δημοσιοοικονομικό χάλι, με τα κοροϊδευτικά σχόλια των "ετέρων" μας, με τη δαμόκλειο σπάθη του ΔΝΤ πάνω από το κεφάλι μας, και ενώ όλοι μας στενάζουμε από τα "δίκαια" μέτρα του Γ.Α.Π., που εν μια νυκτί αποφάσισε ότι όλοι εμείς φταίμε για τα σκάνδαλά ΤΟΥΣ, για τις μίζες ΤΟΥΣ, για τους πελατειακούς διορισμούς ΤΟΥΣ, για την κακοδιαχείρισή ΤΟΥΣ, για τα κλεψιμέικά ΤΟΥΣ και ότι όλοι εμείς θα πρέπει πάλι να πληρώσουμε, ΕΜΕΙΣ οι μαλάκες ΤΟΥΣ!
Και μέσα στον πυρετό των μέτρων και ενώ νανουριζόμουν με τις πράες κουβέντες των οικονομικών συντακτών και γενικά οικονομικών ότι νά'ναι, που όλοι τους συμφωνούσαν για την αναγκαιότητα των ληστρικών μέτρων .... (γαμώ το κέρατό μου) η τσιρίδα του Σόμπολου ξύπνησε μνήμες.
Εντάξει ο Χρυσοχοίδης και ο στρατός των χαφιέδων του έπιασε μερικούς (ήδη γνωστούς, όπως οι ίδιοι αναφέρουν) τρομοκράτες του Ε.Α.
Ε! και τί έγινε; Και ποιός χέστηκε ρε σεις; Το σύστημά σας και οι πολιτικές σας "γεννούν" συνέχεια τρομοκράτες ...

ΤΗ ΝΟΜΙΜΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ, ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΗΝ ΕΞΑΡΘΡΩΣΕΤΕ;
Ακούς Μάνο;

ευχαριστώ Μαρία που μου θύμισες το τραγουδάκι των active member

8/4/10

Για να θυμάμαι (σα σήμερα Ακης Πάνου και Gregory)

Τί μέρα κι' αυτή.
Αυτές είναι απώλειες, αναντικατάστατες.
Ο "υπηρέτης" και ο "Σέρ" του ελληνικού τραγουδιού ...


Το αφιέρωμα από το ibis
"Σε μια εποχή που στιγματίστηκε από την άνθηση της ελληνικής μουσικής και την ανάδειξη των μεγαλύτερων καλλιτεχνών ο Άκης Πάνου κατάφερε να ξεχωρίσει με τους σπουδαίους στίχους και τα ξεχωριστά του τραγούδια. Αντιδραστικός και εκκεντρικός τον χαρακτήριζε ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια του που δεν απαρνήθηκε ακόμα και την ώρα που δικάζονταν για την δολοφονία του γαμπρού του.
Σαν σήμερα έφυγε όχι μόνο ο Άκης Πάνου αλλά και ο μεγάλος Γ. Μπιθικώτσης. Η συγκυρία μοναδική κάτω από το τεράστια μουσική κληρονομία και των δύο καλλιτεχνών.
Είναι αμέτρητα όσα μπορούν να γραφτούν για τους δύο καλλιτέχνες ωστόσο θα αρκεστούμε στην μικρή μας αναφορά στην ιστορία ενός από τα ομορφότερα λαϊκά τραγούδια της ελληνικής μουσικής.
θα κλείσω τα μάτια, και όπου με βγάλει....
Το 1967 ο Άκης Πάνου ηχογραφεί το "Θα κλείσω τα μάτια" με την φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Το τραγούδι κυκλοφορεί μόνο για 15 μέρες αφού η λογοκρισία της Δικτατορίας το χαρακτηρίζει "κομμουνιστικό".
Ο συνθέτης δεν πτοείται και αναγκάζεται να αλλάξει τους στίχους δίνοντας μια άλλη διάσταση στους αρχικούς στίχους που αναφέρονται στην φτώχεια και στον αγώνα για επιβίωση. Μετά από 3 χρόνια η Βίκυ Μοσχολιού ερμηνεύει στα πρώτα της μουσικά βήματα την δεύτερη εκτέλεση του κομματιού. Μάλιστα ο ίδιος ο Γ. Μπιθικώτσης-που ανέδειξε την Βίκυ Μοσχολιού-πικραμένος από τις πολιτικές αντιδράσεις αρνείται να ξαναπεί το τραγούδι και το προσφέρει στην νεαρή τότε τραγουδίστρια. Ήταν η αρχή για την λαμπρή καριέρα του Άκη Πάνου.
Ο Γ. Μπιθικώτσης έχει δηλώσει για τον Άκη Πάνου:
"Μια μέρα μου έδειξε ένα άλλο τραγούδι που είχε γράψει "Θα το δώσω το ρολόι και θα πάρω κομπολόι". Του λέω "Μ' αρέσει θα το πώ". Και τον ξεκίνησα, τον πήγα στον Τάκη Λαμπρόπουλο στην Columbia. Το τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία και έτσι μπήκε και εκείνος δυναμικά στα πράγματα. Μετά μου έδωσε κι άλλο ένα τραγούδι που έγινε και αυτό μεγάλη επιτυχία (αναφέρεται στο "Θα κλείσω τα μάτια"). Εκείνο που θυμάμαι και ξέρω καλά είναι ότι ο Άκης Πάνου έδωσε εκείνη την εποχή πολλά και ωραία τραγούδια....Έτσι πέρασε και αυτός στην ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. "
Απόσπασμα από το βιογραφικό βιβλίο "Γρηγόρης Μπιθικώτσης: Εγώ ο Σερ...." - Πάνος Γεραμάρης, εκδόσεις Κοχλίας.
Μερικά από τα σημαντικότερα τραγούδια του μουσικοσυνθέτη είναι:

ΑΣΤΕ ΜΕΕΕΕ!!!

everything is O.K.

Δείτε το αξίζει. Δε λέει τίποτα καινούργιο, αλλά χρειάζεται μερικές φορές κάποιος να μας τα λέει κατάμουτρα και με ντουντούκα

5/4/10

Μεθεόρτιες (αφελείς) απορίες

«Σκοτωμένος» από το ξενύχτι και την ολοήμερη κρεπάλη.
Αναθυμιάσεις τσίπουρου και κρασιού μπλεγμένες με ξίγκια, αντεριές και χωνεμένα μπατζαβούσια (για τους γνώστες) από ένα στομάχι στα πρόθυρα του έλκους.
Φαντάζομαι σε κάτι τέτοιες στιγμές θα εμπνεύστηκαν οι προγονοί μας τη λέξη εγκράτεια, αλλά τι αξία θα είχε αν και πάλι σε κάτι τέτοιες στιγμές δεν τη θυμόμαστε;
Τι ανάγκη και αυτή να καταπατάμε όρια και αντοχές. Να ξεφεύγουμε από τι; Από τη ζωή μας; Από την καθημερινότητα; Από τους ίδιους μας «μαζεμένους» εαυτούς;
Κι ενώ ο καταπονημένος οργανισμός παλεύει να επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα λειτουργίας, οι σκέψεις αυτές μάλλον μου επιτείνουν τον πονοκέφαλο.
Ελπίζω φίλοι μου να περάσατε και σεις καλά και άρα νά’χετε τα ίδια …χάλια.
Άντε και του χρόνου !