27/4/11

δεν μπορώ να περιμένω!!!

Πάει πέρασε κι αυτό.
Άλλο ένα «Πάσχα των Ελλήνων» φορτώθηκε στην κοψομεσιασμένη πλάτη μας, απούσας την άνοιξης -λόγω των βορειοευρωπαίων ανέμων- που συνεχίζει κι αυτή να μας κατατρέχει, μαζί με τους υπόλοιπους «δημοκρατικά εκλεγμένους» ηγέτες μας, αποτελειώνοντας τα τελευταία αποθέματά μας σε πετρέλαιο, που ελπίζαμε να μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε τις πρώτες μέρες του επόμενου χειμώνα, και μετά βλέπαμε …
Κουρασμένος ο λαός μας. Απογοητευμένος. Δεν απέδωσαν οι χοές των εκατομμυρίων αμνοεριφίων προς τον (ξανα)αναστημένο Υιό της επίσημης θρησκείας του –κατά τα άλλα- ανεξίθρησκου κράτους μας. Οι μυρωδιές χαλάλι στο …πνεύμα, αλλά οι χοληστερίνες και τα λίπη στο λαό (πιστό ή άπιστο, που συμμετέχει με τον ίδιο ζήλο και όρεξη στο φαγοπότι). Κατήφεια λοιπόν για το υπόλοιπο –τουλάχιστον- της εβδομάδας, που προβλέπεται βροχερή και με αρκετό κρύο, που για μας εδώ στα ψηλά θα τσούζει κιόλας.
Ας είναι … θα περάσει κι αυτό σε πείσμα των ανεγκέφαλων κυβερνητών μας, που δε λένε να περάσουν και να πάνε επιτέλους στο διάολο, αφήνοντάς μας στα χρέη Τους και στην ησυχία μας.
Όλα τελικά περνάνε (η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, μαζί με την πεθερά του κάθε πικραμένου). θα περάσει κι αυτό ελπίζοντας να υπάρχουμε στο μάταιο αυτό κόσμο και να το δούμε, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στα προσφιλή μας πρόσωπα να σιγομουρμουρίσουν: «έφυγε με το χαμόγελο στα χείλη», μη μπορώντας να δουν τα σαβανωμένα χέρια, που επιτέλους θα ξύνουν και θα ξύνουν, προσπαθώντας να αποδιώξουν από τα άχρηστα πια όργανα τη φαγούρα μιας μεταπολίτευσης, που φαντάζει να κρατά αιώνες και να σκιάζει με την ανοιχτοχεριά της τη χώρα μας και τον καταληστευμένο από ημεδαπούς και αλλοδαπούς τσαχπίνηδες λαό μας.
Θα περάσει κι αυτό και θα «σκάσει το χειλάκι μας», ΑΛΛΑ ποιος περιμένει μέχρι τότε;
Άιντε κάντε την, με τρόπο ή χωρίς, αλλά γρήγορα,
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΛΛΟ!!! ΟΥΣΤ!!!

19/4/11

σκάστε επιτέλους πρωινατζήδες-ούδες (Για τον Νίκο)

Το φαινόμενο πήρε διαστάσεις με το θάνατο του Ρασούλη. Η κάθε κατινίτσα που πιθανότατα (πριν το κλάμα και τον οδυρμό) νόμιζε ότι ο Ρασούλης ήταν υπουργός του Καραμανλή (του μεγάλου όχι του μπουχέσα) "ένοιωθε" ανείπωτο πόνο για το χαμό αυτού του μεγάλου μουσικού για το κενό που αφήνει πίσω του στο ελληνικό τραγούδι, και άλλα τέτοιου είδους και παραπλήσιας αηδίας μαλακίες. Και βέβαια είναι αλήθειες όλα αυτά, αλλά σημασία έχει ποιός και πότε τα λέει. Σκεφτόμουνα λοιπόν πριν κάνα μήνα: Αν ήταν ζωντανός ο Μανώλης θα τις διαολόστελνε τις κατίνες ...

Το ίδιο περίπου συνέβη και με την προχθεσινή απώλεια του Νίκου Παπάζογλου, γί' αυτό και στην αρχή δεν ήθελα καθόλου να σχολιάσω. Ήθελα να αποφύγω το ρεκβιεμικό συνωστισμό της τηλεθολοκουλτούρας, αλλά "θέλει η πουτάνα ν' αγιάσει ..." και το χούι δεν την αφήνει. Μεγάλωσα με τον Παπάζογλου. Πάντα τα τραγούδια του είχαν τη θέση τους στο σιγοψυθίρισμά μου και ειδικά στα χρόνια της Σαλονίκης. Πώς λέμε "Μια ομάδα, μια πόλη", έτσι ήταν: "Μια πόλη, ένας τραγουδιστής".

Θυμάμαι την πρώτη φορά που τον είδα. Σε ένα μπαράκι πίσω από το Κρατικό έκανε …ηχοληψία στον Αγγελάκα με τις «ΤΡΥΠΕΣ» του, προχωρημένη ώρα …προχωρημένη κατάσταση … ίσα που θυμάμαι. Από τότε τον είδα σε πολλές συναυλίες του σε όλη την Ελλάδα (τον πετύχαινα σε διακοπές συνήθως).
Φοβερός τύπος, αυθεντικός, πραγματικός ινδιάνος!!! Απώλεια …

Το’πα κι άλλη φορά: ΜΟΝΟ ΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΖΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ. Οπότε … «άντε να παίρνουμε σειρά οι όμορφες»!!! (που θα’λεγε και ο δημοτική σύμβουλος Αθηναίων κορασίδων)

11/4/11

κώλος γίναμε ...

Έως που θα φτάσει επιτέλους η ανθελληνική προπαγάνδα των βαρβάρων;
Αν δεν ενωθούμε επιτέλους και με δύναμη να φωνάξουμε, σε λίγο καιρό δε θα υπάρχουμε ούτε στα βιβλία.
Κοιτάξτε τον παρακάτω χάρτη και παρατηρείστε πως τεχνηέντως έχουν αποκρύψει τη χώρα μας!
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ Ε;


 
Αναμφίβολα όμως, όπως εμφανώς αποδεικνύεται, η γη είναι στρογγυλή και έχει δύο ημισφαίρια! Εάν δε προσεξετε ΠΟΛΥ καλά, θα δείτε πως η Ελλάδα, παρ' όλο που δεν φαίνεται, είναι ΑΚΡΙΒΩΣ στη θέση της!
Τί υπονοεί άραγε ο ποιητής Μπούλης;

8/4/11

Σόμπολεεεεε φέρτους πίσωωω!!!!

Τι lexotανίλια τι tavόρια, και δεν ξέρω και γω τι άλλο περιλαμβάνει η φαρμακευτική γκάμα των αγχολυτικών, μένουν αχρησιμοποίητα αυτές τις μέρες που έχουν απεργία οι «λειτουργοί» (λόγω του λειτουργήματος –ντε- που επιτελούν) δημοσιογράφοι της (ημιεπίσημα) χρεοκοπημένης πατρίδας μας.
Τι αγαλλίαση και τι ηρεμία προσφέρουν με την …ανυπαρξία τους τα τρομοδελτία των καναλιών, οικονομικών συμφερόντων του τάδε και του δείνα, εν δυνάμει φοροφυγά, εμπλεκόμενου μεγαλοεργολάβου των πολλών («εξ αντικειμένου») οικονομικών ελίτ του μπουρδελιστάν, που κυβερνιέται, από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα, από «μαζιταφάγαμε» μπουχέσες, δημαγωγούς και τα εκτός τόπου και χρόνου τέκνα ή ανίψια αυτών.
Και όσο για την ενημέρωση μας … σιγά τα ωά! (πασχαλινά ή μη αδιαφορώ).
Βλέπω και τα χαίρια μας που ενημερωνόμασταν πριν.
Ετσι κι αλλιώς η δημοκρατία (!) μας δίνει το δικαίωμα, σαν ενημερωμένοι πολίτες, να εκφράζουμε με διαφόρους τρόπους τις αντιρρήσεις μας για τις πολιτικές αποφάσεις των κυβερνώντων πριν αυτοί –τελικά- κάνουν … ότι θέλουν και ότι τους επιβάλλουν τα (ανεπίσημα εξωθεσμικά) αφεντικά τους, οπότε ας κάνουμε και μεις ένα μικρό διάλειμμα στην ενημέρωση και μόλις δευτεριάσει, ας στηθούμε όλοι μπροστά στις τηλετύφλες μας, για να ακούσουμε τους λειτουργούς της δημοσιογραφίας να προσπαθούν να μας πείσουν (τους αμόρφωτους), πόσο αναγκαία είναι τα (πισωκολλητά) κυβερνητικά μέτρα για την ανόρθωση της οικονομίας μας (και την εξύψωση των τραπεζών, γιατί ανορθωμένες-ντούρες είναι και τώρα οι τοκογλύφες) ….
Πάντως για να πω και να εκμυστηρευτώ την πάσα αλήθεια (ως μη «λειτουργός» το’χω αυτό το χούι) τα lexotανίλια και τα tavόρια τα λοξοκοιτάζω (λίγο), ενώ διανύουμε αισίως τη δεύτερη μέρα της απεργίας. Ε! πόσο μπορώ να αντέξω και γω ο δύστυχος τόοοση ησυχία; Μου λείπει η Τρέμη. Μου λείπουν ο Καψής, ο Χατζηνικολάου, ο Τράγκ(αρος), η κουκλίτσα η Κοσιώνη … Μου λείπουν ΟΛΟΙ τους! Είναι αυτό που λέει και ο λαός μας: «Τα θέλει ο κώλος μας»
Σόμπολεεεεε φέρτους πίσωωω!!!!