28/1/09

Για να θυμάμαι: ΠΑΝΟΣ ΤΖΑΒΕΛΑΣ

ΗΡΩΕΣ

_____________________________________

Ξυπνήστε

Φυσά στις στέγες του ντουνιά

με σηκωμένο το γιακά

πικρός διαβάτης περπατά

κλαίει, γελά, παραμιλά

Πώς μας τη φτιάξαν τη ζωή

μίση πολέμοι και καπνοί

βρωμίζει ο φασισμός τη γη

σαν κότες σφάζονται οι λαοί

κι εμείς στον ύπνο το βαθύ

Φτιασιδωμένη η ψευτιά

γυρνά στους δρόμους και γελά

μπουτίκ, βολάν και ξιπασιά

Προπό, λαχεία, διαφθορά

Κι άλλοι με ιδρώτα το ψωμί

κι άλλοι πουλάν μισοτιμής

πατρίδα λευτεριά τιμή

αρκεί να πιάσουν την καλή

να γίνουν υπουργοί

Ήμασταν ζωντανοί νεκροί

μας δίνανε μ’ ανταλλαγή

τη μπόμπα την ατομική

Το Ισραήλ για να σωθεί

ακόμα ο στόλος ναυλοχεί

γεμάτη πόρνες η ακτή

κι αν φύγανε οι Γερμανοί

ήρθαν οι Αμερικανοί

καινούρια πάλι κατοχή

Η CIA βαρά νταγερέ

χόρευε νάιλον υπουργέ

σαν καραγκιόζης στο μπερντέ

κι εσύ να κλαις πικρέ λαέ

κι ο Βάρναλης μας το ’χε πει

χωρίς καμιά περιστροφή

στης Χούντας το αλισβερίσι

λεύτερο ήταν το χασίσι

ποτέ ο λαός να μην ξυπνήσει

Γλυκοχαράζει στα βουνά

μοσχοβολούν τα γιασεμιά

τραγούδι αρχίζουν τα πουλιά

γελά η θάλασσα πλατιά

κι εμείς οικόπεδα και Ι.Χ

ψυγεία έπιπλα TV

κουτόχορτο με πληρωμή

και δίπλα φεύγει η ζωή

Ξυπνήστε

Ξυπνήστε νέες, ξυπνήστε νιοί

βγέστε απ’ του τάφου τη σιωπή

δείτε του κόσμου τη ντροπή

γίνετε χίλιοι κεραυνοί

και κάψτε μας ή σώστε μας

γλιτώστε μας, ή θάψτε μας

23/1/09

ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ

Αναφέρομαι στους Ελληνες αγρότες που με τις κινητοποιήσεις τους διεκδικούν μία καλύτερη ζωή, ένα καλύτερο εισόδημα αρκετό να θρέψει τις οικογένειές τους, ένα σταμάτημα της κοροϊδίας και της εκμετάλλευσης των διαφόρων μεσαζόντων που πλουτίζουν σε βάρος των παραγωγών. Το «Μακάριοι» βέβαια δεν έχει καμία σχέση με τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση των αγροτών, αλλά στα μέσα που κατέχουν (τρακτέρ και άλλα αγροτικά ογκώδη μηχανήματα), με τα οποία έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν δυναμικούς τρόπους κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων, όπως ο αποκλεισμός κεντρικών δρόμων και εθνικών οδών.
Εκατομμύρια άλλοι Έλληνες όμως, δεν έχουν τη δυνατότητα αυτή, δηλαδή να ακουστεί η φωνή τους. Η (καινούρια) οικονομική κρίση, που διαδέχθηκε την κρίση των τιμών και υπηρεσιών, λόγω του ευρώ, έφερε στο όριό τους μισθωτούς και συνταξιούχους που βλέπουν τους μισθούς και τις συντάξεις τους να διατηρούνται στα επίπεδα της προηγούμενης ...δεκαετίας!
Πώς άραγε θα μπορούσαν και αυτοί να «πιέσουν» για καλύτερο εισόδημα;
Πότε θα σταματήσουν οι κάθε λογής ΤΣΑΡΟΙ της οικονομίας και της ζωής τους να απομυζούν –μόνο από αυτούς- τους φόρους συντήρησης ενός κράτους που σε κάθε εξαγγελία του «πατάσσει τη φοροδιαφυγή»;.
Γι΄αυτό λοιπόν, όλοι οι Έλληνες, πρέπει να συμπαρασταθούμε στον δίκαιο αγώνα τον αγροτών, υπομένοντας την όντως μεγάλη ταλαιπωρία, ελπίζοντας να μας ...δανείσουν μετά για λίγες μέρες τα τρακτέρ και τα μηχανήματά τους για να κλείσουμε και μεις τους δρόμους,
ΜΗΠΩΣ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΦΩΝΗ...
Λέω ...μήπως.-

17/1/09

Ένα πάρα πολύ καλό τραγούδι για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο

Το τραγούδι αυτό έγραψε και ο τραγουδά ο Klearchos, αφιερωμένο στον μικρό Αλέξη Γρηγορόπουλο που δολοφονήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο. Ακούστε το ...



16/1/09

Μήπως θα πρέπει να τους κράξουμε τουλάχιστον; ή φτάνει το ...κωλοχέριασμα

Στα 35,5 δολάρια το βαρέλι (λέει) διαπραγματεύεται το πετρέλαιο σήμερα 16/01, αλλά η τιμές στα βενζινάδικα δεν λένε με τίποτα να πέσουν.
Δειλά δειλά είν’ αλήθεια τον τελευταίο καιρό βλέπαμε να κατεβάζουν τις τιμές, που άλλωστε δεν δικαιολογούνταν από την τιμή του πετρελαίου, και ...τσουπ βρέθηκαν τα τσιράκια των αμερικάνων να τσαμπουκαλευτούν με τους ρώσους και το φυσικό αέριο, και να’σου ΑΜΕΣΩΣ τα δικά μας φιντάνια –χωρίς κανένα δισταγμό αυτή τη φορά- ανέβασαν τις τιμές πώλησης στα πρατήρια. Δηλαδή μιλάμε για καθαρή και απροκάλυπτη κοροϊδία. Φαντασθείτε τι θα κάνουν αν κλάσει κανείς Ιρανός ή Σαουδάραβας, Χοροί και πανηγύρια. Και το κράτος –φυσικά- συνεχίζει τους δειγματοληπτικούς ελέγχους του και πατάσσει την αισχροκέρδεια στον κλάδο των καυσίμων. Άλλη κοροϊδία αυτή, ΕΠΙΣΗΜΗ. Ρε μπας και γίναμε όντως τόσο κάφροι και μας δουλεύουν όλοι; Φαινόμαστε αλήθεια ΤΟΣΟ του χεριού τους; Μήπως πρέπει να κάνουμε και μεις κάτι;
Blogάροντας σήμερα είδα έναν τίτλο «Το φιλότιμο είναι η ελληνική λέξη που δεν απαντάται σε καμία άλλη γλώσσα» Μήπως τελικά θα πρέπει να τη διαγράψουμε από το ελληνικό λεξιλόγιο κε Μπαμπινιώτη;
Προσωπικά πάντως –και ξαλαφρώνοντας- φροντίζω, κάθε φορά που βάζω βενζίνη ή πετρέλαιο θέρμανσης, δεν παραλείπω να σχολιάσω την τιμή και να τους κράζω. Σίγουρα δεν είναι η λύση. Σίγουρα δεν τους «χτυπάω» στο φιλότιμο ... Αλλά τουλάχιστον ξαλαφρώνω εγώ βρε αδερφέ. Το να με ...κωλοχεριάζουν αδιαμαρτύρητα δεν το δέχομαι. Και να’ ταν μόνο τα καύσιμα ...

8/1/09

Κλάματα και κλαυσίγελοι

Ίσως να υπερβάλλω κιόλας με την έκπληξή μου για τη στάση όλης της ελληνικής κοινωνίας και των ΜΜΕ καθοδηγητών της, καθώς και της ίδιας της Ελληνικής Αστυνομίας.
Σε όλες τις εφημερίδες δεσπόζουν πρωτοσέλιδα φωτογραφίες του τραυματία νεαρού αστυνομικού συνοδευόμενες από ανακοινώσεις των πολιτικών κομμάτων και άρθρα, που άλλοτε αναρωτιούνται(!) για την κατάσταση που έχει περιέλθει η κοινωνία μας, και άλλοτε συγκρίνουν τα δύο περιστατικά και μιλώ για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή και τον τραυματισμό του –επίσης νεαρού- αστυνομικού.
Ξαφνικά και ως εκ θαύματος η αστυνομία άρχισε να γίνεται ...συμπαθής από ένα μεγάλο κομμάτι των πολιτών αυτής της αυτοαναιρούμενης χώρας. Εκεί που οι αστυνομικοί είχαν -κυριολεκτικά- μαζευτεί στο καβούκι τους, εκεί που είχαν σχεδόν χαθεί από τους δρόμους και τα μπλόκα, φοβούμενοι προφανώς την αντίδραση του κόσμου, εμφανίζονται σαν τα αθώα θύματα του ακήρυχτου τρομο-πολέμου.
Δεν θα ασχοληθώ με την «εξίσωση» των δύο περιστατικών, άλλωστε όσο και αν προσπαθώ, δεν μπορώ να δω το ίδιο την εν ψυχρώ δολοφονία ενός ανυπεράσπιστου μαθητή με την επίθεση εναντίων πάνοπλων αστυνομικών.
Και επειδή μας τα ζάλισαν με τα κροκοδείλια υγρά τους, θα ήθελα να ρωτήσω πρωτίστως τους υψηλόμισθους συντάκτες και μετά τους κυβερνόντες και την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ.:

Πόσος καιρός (κύριοι) πέρασε από το επεισόδιο των Ζωνιανών;
Εκεί δεν τραυματίστηκε σοβαρά ένας νεαρός (25χρονος αυτή τη φορά) αστυνομικός, πατέρας ενός νεογέννητου;
Πόσο καιρό κράτησε η λύπη σας, πώς συμπαραστάθηκε το κράτος και η υπηρεσία του σε εκείνον τον εργαζόμενο νέο;
Πόσες φορές κύριοι δημοσιογράφοι ασχοληθήκατε από τότε με την υγεία του;
Μήπως αυτή τη στιγμή δεν «πουλάει» εκείνος από τη στιγμή που έχουμε ...φρέσκο αίμα;
Την τελευταία φορά που άκουσα για τον Στάθη Λαζαρίδη (ή απλά να τον λέω Στάθη, όπως το Διαμαντής;) ήταν πριν αρκετές μέρες –βδομάδες ίσως- και ο νεαρός αυτός βρισκόταν σε ένα ...Γηροκομείο(;) κάπου στο Ισραήλ. Ναι εκεί το έστειλε το Ελληνικό κράτος για θεραπεία. Για όσο τον χρειάσθηκε η υπηρεσία του σαν ένα αθώο θύμα, είχε πάνω του τα φώτα της επικαιρότητας και την προσοχή του κράτους, αλλά από τη στιγμή που έπαυσε πια να αποτελεί ενδιαφέρον θέμα για τα κανάλια, εγκαταλείφθηκε στην τύχη του.
Αφήστε λοιπόν τα δάκρυα και τους αλαλάζοντες αναστεναγμούς ΟΛΟΙ ΣΑΣ. Πάψτε να εκμεταλλεύεστε και να δακρύζετε για καταστάσεις που (εμμέσως τουλάχιστον) επιζητείτε.