26/5/10

ο μεγάλος θεριστής (ναι ο γνωστός)

Έχουμε και λέμε:
Σύνταξη στα σαράντα (σαράντα να ’ναι οι ώρες τους κι εκείνες στο κρεβάτι), «τα Ταμεία θα πληρώνουν εφ’ όσον έχουν» (Λοβέρδος) αλλά πώς να έχουν αφού το κράτος δεν θα συμμετέχει, οι εργοδότες έχουν πάψει προ πολλού να συμμετέχουν και δεκάδες χιλιάδες «εισαχθέντες» δικαιούνται σύνταξης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης χωρίς να έχουν ούτε ένα ένσημο, η χήρα δεν θα παίρνει σύνταξη αν είναι κάτω των 50 ετών (δηλαδή αφού ο 55άρης μας άφησε, ας πάει και η 45άρα χήρα να του κάνει παρέα) το επόμενο θα είναι διακοπή της σύνταξης μετά τα 75 αφού «δεν πεθαίνουν κιόλας» (πάλι Λοβέρδος) ο νεοπροσλαμβανόμενος αν είναι κάτω των 25 θα παίρνει πολύ πιο κάτω από τον βασικό, οι συλλογικές συμβάσεις πάνε περίπατο, τα ωράρια πεθάνανε, τα «δικά μας παιδιά» (στη Βουλή) 1900 καθαρά το μήνα (ήθελα να ‘ξερα αυτός που πηγαινοφαίρνει νεροπότηρα στους αγορεύοντες τόσα παίρνει;) οι υπουργοί και βουλευτές συνεχίζουν να χρησιμοποιούν αυτοκινητάρες τη στιγμή που στην Αγγλία καταργήθηκαν τα υπουργικά και στην Ιταλία μειώνονται οι μισθοί υπουργών και βουλευτών κατά 15%, η νέα λίστα φαρμάκων στέλνει τους ασφαλισμένους από γραφείο σε γραφείο, οι σύγχρονοι Γκαίμπελς συνεχίζουν από τηλεοράσεως να τρομοκρατούν τον απροστάτευτο λαό, τα καρτέλ να τον απομυζούν, οι αισχροκερδείς να τον αρμέγουν. Όλο και καινούρια μέτρα τάχα ζητάνε οι κακοί ξένοι και η κυβέρνηση αμύνεται των δικαίων του λαού(!!!)

20/5/10

η εποχή των σκιών

Είμαστε εδώ
Χωρίς να είμαστε
Αναπνέουμε
Περπατάμε
Μισούμε
Αγαπάμε
Αγοράζουμε
Πουλάμε
Μόνο και μόνο
Για να δικαιολογούμε
Την απουσία μας
Πώς μπορεί να ονομάζεται
Ένας κόσμος
Φτιαγμένος από σκιές
Ανύπαρκτων σωμάτων
Οι καθρέφτες αποτυπώνουν
Εντυπώσεις δυνατών ψευδαισθήσεων πόνου
Είμαστε όλοι
Ασθενικά αιμορραγούντα φαντάσματα
Μάταια προσπαθούμε ν' αφήσουμε τα χνάρια μας
Για την εποχή των πραγμάτων
Που θα ακολουθήσει
Τη δικιά μας εποχή των σκιών
Γιάννης Αγγελάκας
"Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε;" (1999)

17/5/10

rest in peace Ronnie James Dio

Τι στο διάολο! Κηδειόχαρτο το κατάντησα το blog. Tώρα τελευταία ειδικά πολλά «ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ» ανάρτησα, οπότε δεν θα βάλω αυτή την επικεφαλίδα για τη ΦΩΝΗ που μεγάλωσε τη γενιά μου. RAINBOW, BLACK SABBATH. Αξέχαστα κομμάτια … Κρίμα! Δεν λέω υπάρχουν και καινούριες φωνές, αλλά ποιος μαθαίνει τα …περίπλοκα ονόματα; Ενώ το Dio ….


περισσότερα διαβάστε από εδώ που το ξεσήκωσα 

11/5/10

get up, stand up ...για να θυμάμαι

σαν σήμερα Bob Marley

7/5/10

rainbow in the dark

Νομίζω, ότι άρχισα να αμφισβητώ την blogοεπικοινωνία, την "πληκτρολογική αυτοψυχοθεραπεία" που προσπαθώ να κάνω εδώ μέσα ...
Νομίζω, ότι εδώ που φτάσαμε χρειάζεται ένα καλό format στο μυαλό μας ...
Νομίζω, ότι θα πρέπει να ξαναδούμε ορισμένα πράγματα από την αρχή ...
Νομίζω, ότι θα πρέπει να επανεξετάσουμε τη ζωή μας ...
Νομίζω, ... νομίζω ... νομίζω, όλο νομίζω, αλλά δε νομίζω καθόλου και είμαι πεπεισμένος (ο μαλάκας) ότι τελικά ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ... Πέσ' τα εσύ που ξέρεις ρε Dio ...


Υ.Γ. Τελικά δεν το απέφυγα το μέταλλο. Τώρα από την οργή είναι ... από την αμφισβήτηση ... παλιά αγάπη ... ή ίσως επειδή δεν έχω όρεξη να γράψω άλλο;  who knows 

5/5/10

καλύτεροι είστε όταν ...απεργείτε

Τελικά αυτοί δεν είναι άνθρωποι. Είναι η πιο σιχαμερή φάρα (φυσικά υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις) που υπάρχει. Όλοι μέρα έκαναν απεργία μην μπορώντας να δει ο κόσμος τον όγκο των απεργιακών κινητοποιήσεων και μόλις μυρίστηκαν αίμα σπάσανε την απεργία σαν να μην τρέχει τίποτα. Φυσικά στον βωμό της ενημέρωσης όπως λένε....
Ενημέρωση δεν υπήρχε πριν, δεν χρειαζότανε...
Τώρα όμως που πρέπει να εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα της εξουσίας, σαν καλά δουλικά τρέξαμε να πλασάρουμε τα τραγικά γεγονότα. Χωρίς σεβασμό στους ανθρώπους που χάθηκαν λίγη ώρα πριν, φτάνει να κάνουμε την δουλειά μας, να σπιλώσουμε τους δίκαιους αγώνες πατώντας πάνω σε ένα τραγικό συμβάν, πάνω σε μία δολοφονία.
Εκμεταλλεύονται την δολοφονία για να κάνουν νούμερα και να εξυπηρετήσουν την εξουσία.
 Μα πόσο κοράκια είστε, δεν αφήνετε σπιθαμή αίματος να πάει χαμένη.
Αφήστε τους άτυχους ανθρώπους που χάθηκαν ήσυχους... Επιτέλους σ αυτή την δύσμοιρη χώρα σταματήστε να εκμεταλλεύεστε την δυστυχία για επικοινωνιακό σας όφελος. Όλες οι πλευρές. Όλοι σας.Σεβαστείτε μια φορά σ αυτή τη κωλοχώρα τους νεκρούς... Έλεος πια...
Μα πόσο μαλάκες, δολοφόνοι είστε κάποιοι που ρίχνετε νερό στο μύλο της εξουσίας... που να έχετε το ίδιο τέλος.
Μα πόσο μαλάκες είναι αυτοί οι εργοδότες που είχαν στο κέντρο της Αθήνας τα καταστήματα τους ανοιχτά εξαναγκάζοντας μεροκαματιάρηδες να δουλεύουν εν μέσω επεισοδίων...που να πεθάνετε στην ψάθα.
ΥΓ. έλεος φασισταριό... 
από το PAOKland