2/10/13

τα (δεξιο) Φιλαράκια

Όσοι έτρεφαν ελπίδες για την εξάρθρωση της φασιστικής εγκληματικής οργάνωσης, ας μπουν στη σειρά, μαζί με αυτούς που περιμένουν την success story ανάπτυξη του Σαμαρά.
Αφού τέλειωσε η συμφωνία με την τρόικα, αφήνουν ελεύθερους τους φασίστες -και ας μη γελιόμαστε- ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ τους.
Μαζί πορευόντουσαν από παιδιά, τις ίδιες σημαίες κυμάτιζαν, μαζί γαλουχήθηκαν στα "εθνικά ιδεώδη" και κάποια στιγμή οι μεν ακολούθησαν τη λεωφόρου του νεοφιλελευθερισμού και οι δε το μονοπάτι του φασισμού, πάντα προς την ίδια κατεύθυνση.
Όλ' αυτά περιμένοντας τους μισθοφόρους των καναλιών το βράδυ (πριν τη τσόντα με το γαύρο). Έχω περιέργεια (που λέει ο λόγος) για το πως θα σχολιάσουν το φιάσκο, καθώς θα πέφτουν από τα σύννεφα...
ΥΓ. Νά' ξερα ποιος πούστης τους δίνει τα αλεξίπτωτα

25/9/13

Ο καπνισμένος Σεπτέμβρης της υπομονής μας

Μεγαλώνοντας, εκτιμά κανείς τις χάρες και τις χαρές του Φθινοπώρου.
Πριν μερικά χρόνια, ήταν το μάζεμα από τις παραλίες και τις αλάνες, στα φρεσκοβαμμένα σχολεία και ο αγώνας της μάθησης για ένα καλύτερο μέλλον …(ας μη γελάσω).
 
Σήμερα, από το άλλο ηλικιακό μετερίζι πια, ανακουφίζει η επιστροφή στην καθημερινότητα, το μάντρωμα της έξαλλης πιτσιρικαρίας, το γήινο  χρωμάτισμα της φύσης και –επιτέλους- λίγη δροσιά˙ και η μυρωδιά της βροχής στο καψαλισμένο χώμα… (ας μη γελάσω).
 
Παράλληλα, τα αλυσοπρίονα άρχισαν το κελάηδισμά τους στους γύρω λόφους, ανεξέλεγκτο αντάρτικο ενάντια στην ηλίθια πολιτική «ελέγχου των καυσίμων», όπως λένε - ή αιμοσταγή φορομπηχτικό κολπάκι, όπως το λέω εγώ, ενώ ο ουρανός μαυρισμένος, ασθμαίνει από το παράνομο (κατά τ’ άλλα) κάψιμο των καλαμιών, από τα επιδοτούμενα σταροκαλαμποχώραφα του ποτιστικού μας κάμπου … (ας μη γελάσω)
 
Α!  παράλειψη θα ήταν η μη αναφορά της τσίκνας και των τουρκοσκυλοτσιφτετελίων από την ξακουστή εμποροπανήγυρη, των σκονισμένων κινέζικων και της καλοσιτεμένης χοληστερίνης … (ας μη γελάσω)

 Ιδανική θα ήταν η εικόνα του Σεπτέμβρη μας, αν δεν τον πιάναν στο στόμα τους, οι γκρινιάρηδες- ανικανοποίητοι ονειροπόλοι του Φθινοπώρου.

Αρκετά πια, καθίστε αναπαυτικά στους καναπέδες σας (σαν καλοί Στουρναραίοι) και ετοιμασθείτε να υποδεχθείτε την ΑΝΑΠΤΥΞΗ!!! (sorry, αλλά, εδώ θα γελάσω)._

17/7/13

πως περνάει ο καιρός

Οι μέρες τα χρόνια, οι ζωές, περνάν και φεύγουν - τόσο γρήγορα, σαν αεράκι (κοινότοπο, αλλά πάλι μποφοράκια δεν είναι η ζωή;)
Έτσι πέρασαν και οι μήνες, από την τελευταία φορά που ψυχαναλύθηκα, γράφοντας εδώ μέσα. Νόμιζα ότι ξαλαφρώνω "ξεσπώντας", αλλά τελικά το πρόβλημα είναι αλλού. Το πρόβλημα είναι η κατάσταση στην οποία μας έχουν φέρει. Αλλάξαμε! Βλέπουμε πια αλλιώς τα πράγματα, έχουμε πια άλλες σκοτούρες να μας βασανίζουν, άλλες προτεραιότητες και τελικά άλλους εχθρούς. Αυτούς πρέπει πρώτα να ξεφορτωθούμε από τις πλάτες μας για να προχωρήσουμε, για να ζήσουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι ... 
Δεν ξέρω πότε θα ξαναμπώ, πότε θα ξαναγκρινιάξω, αλλά μέχρι τότε:
 ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΔΕΡΦΙΑ!!!  (και καλό καλοκαίρι)

18/4/13

Γέρνω δεξιά!

Τα μεγάλα μυαλά ασχολούνται με ιδέες
τα μεσαία με προβλήματα
και τα μικρά …με τους άλλους
(Ρήση γραμμένη στο Facebook)
Από τη στιγμή που το διάβασα, ασυναίσθητα, ανεβοκατεβαίνουν στο μυαλό μου slides με φωτογραφίες προσώπων και η λίστα της κατηγοριοποίησης μεγαλώνει.
Στην αρχή, από επιλογή πέρασαν γνωστοί, φίλοι, συνάδελφοι, και γενικά άτομα του περιβάλλοντός μου, άνθρωποι που συναντώ, συναναστρέφομαι και τους τρώω καθημερινά στη μάπα.
Ο πίνακάς μου ανισοσκελής μέχρι εκεί που δεν παίρνει.
Άρχισα να γέρνω στα δεξιά!

Μεγάλο φορτίο η βλακεία και η ηλιθιότητα. Αν δεν τους ξεφορτωθώ αμέσως από πάνω μου, θα μου μείνει κουσούρι.

16/4/13

ιστοριούλα: Για πρώτη φορά – και τελευταία



Ξένος τόπος, δύσκολα χρόνια, σακατεμένη ζωή.
Είκοσι χρονών παλικαράκι ήταν, πλημμυρισμένο από έρωτα, διψασμένο για ελευθερία. Ήθελε να πάρει τον κόσμο στα χέρια του, να του δείξει τα όνειρά του.
Η μνήμη: ομιχλώδεις εικόνες και περιγράμματα από τις κορυφογραμμές του Γράμμου˙ και η Κ.
Σαράντα πέντε χρόνια πέρασαν από τότε –μια ζωή- αλλά η μυρωδιά του μπαρουτιού και της βενζίνης δε λέει να φύγει από τη μύτη του.
Τα πρόσωπα των συντρόφων του καθρεφτίζονταν στους αντικρινούς διαβάτες, άνοιγε τα χέρια, χαμογελούσε …

6/3/13

CHAVEZ AMIGO, EL PUEBLO ESTA CONTIGO



Όσοι νομίζουν ότι μαζί με τον Ούγκο Τσάβεζ πεθαίνει και το όραμα που αυτός ενσάρκωσε, το όραμα μιας δημοκρατικής και σοσιαλιστικής Λατινικής Αμερικής, το αίτημα ενός επαναστατημένου, καλύτερου κόσμου, είναι βαθιά γελασμένοι! Γιατί για κάθε έναν Τσάβες που φεύγει, θα γεννιούνται εκατό, όσο η άρρωστη κοινωνία που οι λίγοι παλεύουν να συντηρήσουν αντιπαρατίθεται τόσο βαθιά με τα όνειρα και τις ανάγκες των πολλών. Και όταν η επανάσταση θα νικήσει, κουφάλα νεκροθάφτη, στον τοίχο της θα έχει χώρο και για τον Τσάβες, και για τα συνθήματα του λαού που τον ψήφισε και τον κράτησε δημοκρατικά στην εξουσία: Chavez amigo, el pueblo esta contigo Τσάβες, φίλε, ο λαός είναι μαζί σου. 

επικαιρότατο


5/3/13

καιρός φέρνει τα γράμματα, καιρός τα παραπούλια

I' m so busy λένε οι κρυόκωλοι αγγλοσάξωνες και τα αμερικανάκια (οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, αλλά και αυτοί που αρέσκονται να μοιάζουν). Εγώ επιμένοντας να ελληνοφονώ την αγγλική-βγάζοντας έτσι και λεκτικά κελεπούρια- λέω: είμαι μπούζι ...
Και αυτός είναι ένας λόγος, που δεν περνώ ούτε για καφέ από το blog. Και αφού δε σταματώ εγώ για καφέ στο μαγαζί μου, τι να πουν και τα φιλαράκια; 
Μπούζι όμως είμαι κυριολεκτικά ρε παιδιά. Μπούζι είμαστε όλοι περιμένοντας τις αναθυμιάσεις να μας πνίξουν.
Άντε να μπει η άνοιξη να ξεκαπνιστούμε λίγο ...

16/1/13

δυστυχώς ήταν αναμενόμενο

Ο τζίρος πέφτει, τα βιβλία λιγοστεύουν

Τα νέα από τη βιβλιαγορά, καιρό τώρα, δεν είναι ευχάριστα. Το σφράγισμα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, χωρίς την παραμικρή απόπειρα αναδιοργάνωσής του, και οι νέες φορολογικές ρυθμίσεις, που πλήττουν σε μεγάλο βαθμό όσους παράγουν πνευματικό έργο, έρχονται σε μία περίοδο όπου εκδότες και βιβλιοπώλες δίνουν αγώνα επιβίωσης υπό συνθήκες πολύ σκληρού ανταγωνισμού. Ο τζίρος των πωλήσεων δεν έχει πάψει να πέφτει. Ο κύκλος εργασιών του «Παπασωτηρίου» το 2011, για παράδειγμα, ήταν ο μισός του '08, ενώ εκείνο της «Πρωτοπορίας», το ίδιο διάστημα, έπεσε από τα 7 εκατ. στα 4,7 εκατ. ευρώ. Ο όγκος της παραγωγής μικραίνει κι αυτός: μέσα στην ίδια τετραετία χάθηκαν από τη βιβλιοπαραγωγή σχεδόν 2.500 τίτλοι, με το παιδικό βιβλίο να δέχεται το μεγαλύτερο χτύπημα.