7/12/12

Μεσσίες ή σωσίες;

Για λόγους υγείας και ψυχικής ισορροπίας έμαθα να μην εκνευρίζομαι με τους ανεγκέφαλους κυβερνητικούς εκπροσώπους και τις ανοησίες που κατά καιρούς εκστομίζουν.
Χθες όμως κάτι δεν έκανα καλά και ξαφνικά  ανέβασα πίεση.
Αιτία η ανακοίνωση του εκπροσώπου της συγκυβέρνησης για τους κουκουλοφόρους, σε απάντηση της ανακοίνωσης της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Γνωστές οι φασιστικές μέθοδοι τρομοκράτησης του κόσμου - δεν πέρασε δα και πολύς καιρός από τις εκλογές.
Αυτή τη φορά όμως η ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ξεπέρασε κάθε ανεκτό όριο.
Μιλά για "συστράτευση παλαιοκομματικών συνδικαλιστικών ηγεσιών" ο εκπρόσωπος των κυβερνήσεων, που επί δεκαετίες προήγαγαν τους συνδικαλιστές σε βουλευτές και υπουργούς;
Θέλει γερές δόσεις φαντασίας και πολλά καντάρια θράσους για να θέσει τέτοιο ζήτημα ο εκπρόσωπος των κυβερνήσεων που εκ συστάσεως του ελληνικού κράτους μονοπωλούν την εξουσία.  
Είναι αυτές οι κυβερνήσεις που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση – μη ξεχνιόμαστε.
Τρέχα γύρευε τώρα να δεις από πού αντλούν το δικαίωμα να εμφανίζονται σαν μεσσίες, ξεπλυμένοι από τις αμαρτίες του παρελθόντος, και να μας εμπαίζουν…
από το pheme.gr

27/11/12

Ο Μίμης, το λοιπόν, Σουλιώτης, ανεχώρησε για το μέγα τίποτα...

Εν θερμώ εν ψυχρώ κι ανάποδα


Αλλά το αμετάκλητον δεν παύει να είναι αμετάκλητον

Πέθανε ο Μίμης Σουλιώτης εντελώς

Και λοιπόν!

- Τι και λοιπόν;

Αρα ό,τι και να πεις περί αυτού τούτου είναι μάταιον

Ας ζούσε κι ας μην έγραφε πότες ξανά του

Κι ας μη κάπνιζε ποτέ ξανά τον άφιλτρο άσσο του

Αλλά δε ζει πλέον.

Ως εκ τούτου το καβαφικόν του

«Ημίν τοις φίλοις πένθος...» εκ νέου για κάθε παρόμοιο νέο

Μόνον;

Τι άλλο...
από την ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Με λύπη μου πληροφορήθηκα και γω πριν λίγο το θάνατο του Ποιητή.

Θα μας λείψεις ΕΓΚΡΙΤΕ!

20/11/12

φτιάξ' έναν ήλιο σαν κι αυτούς

Κατερίνα Γώγου, Ετών 9 (Μ. Σεβίλογλου, Όλ. Λαζαρίδου)

19/11/12

ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ V ... ή VI : Η ΚΡΙΣΗ



Ξεκίνησε το χάραμα. Δεν είχε καθόλου κίνηση στην εθνική. Άνοιξε το γκάζι και η Χόντα χύμηξε μπροστά, αδιαφορώντας για το βαρύ φορτίο της.
Τριάντα χρόνια ζωής πακεταρισμένα στις τρεις βαλίτσες της μηχανής, σε δυο σακβουαγιάζ πίσω  και ένα μικρό μπροστά του, πάνω στο ρεζερβουάρ.
Λίγο μετά την Λαμία σταμάτησε για καφέ.
Κοίταξε πίσω μακριά το Αττικό τοπίο, έστριψε ένα τσιγάρο και ρούφηξε μια γουλιά από τον διπλό ελληνικό του.
Τα πάντα ήταν ξεκάθαρα μέσα του. Κοίταξε προς τον Βορρά και έβγαλε τον καπνό. Μόλις οι φίλοι του έμαθαν ότι ζήτησε μετάθεση στην επαρχία, πέσαν πάνω του για να τον μεταπείσουν, αλλά τίποτα δεν θα το έκανε να αλλάξει την απόφασή του, τον είχε κουράσει η πόλη, άλλωστε με τα λεφτά που έβγαζε ήταν πια αδύνατο να ανταποκριθεί.
Η μηχανή άστραψε στον ήλιο, του έκανε χαρές. Ήθελε επιτέλους χιλιόμετρα, δυο χρόνια τώρα Καλλιθέα-Χαλάνδρι, νοσοκομείο-σπίτι. Άσε που θα πατούσε για πρώτη φορά σε χώμα.
Έσβησε το τσιγάρο, ανέβηκε και ξεκίνησε. Λάρισα, Τέμπη, το τοπίο είχε αλλάξει τελείως. Το ρουφούσε σκιασμένο πίσω από το πλαστικό κάλυμμα του κράνους του.

16/11/12

η τέχνη του κώλου

Σαν μεγάλος καλλιτέχνης :-P  μπορώ να εκτιμήσω τη ΜΕΓΑΛΗ τέχνη και φυσικά η ΜΕΓΑΛΗ τέχνη είναι για να μοιράζεται


3/10/12

ΧΗΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Επειδή  λόγω αδυναμίας χαρακτήρα ΑΔΥΝΑΤΩ να τα βάλω με την εκ Καλαμάτας (αλλά και πανελλήνια) ΒΛΑΚΕΙΑ και ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ τα βάζω με το "αδύνατο φύλο" σαν σταμπαρισμένος φαλλοκράτης
Στοιχείο : Γυναίκα
Σύμβολο : Wo
Εφευρέτης : Αδάμ
Ατομική μάζα : Αποδεκτή στα 53.6κιλά,
...αλλά κυμαίνεται μεταξύ 40-150 κιλά.
Γεωγραφική εμφάνιση : Άφθονες ποσότητες σε όλες τις αστικές περιοχές
ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
1. Επιφάνεια συνήθως καλυμμένη με μπογιά.
2. Δεν βράζεται με τίποτα, ωστόσο παγώνει στιγμιαία χωρίς κανένα προφανή λόγο.3. Λιώνει κάτω από ειδική μεταχείριση.4. Πικρή αν χρησιμοποιηθεί με λανθασμένο τρόπο.
5. Βρίσκεται στην φύση σε διάφορες καταστάσεις από παρθένο μέταλλο μέχρι συνηθισμένο ορυκτό.
6. Υποχωρεί αν δεχτεί πίεση στα σωστά σημεία.
ΧΗΜΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:
1. Έλκεται πολύ ισχυρά από το χρυσό, ασήμι και μια τεράστια γκάμα πολύτιμων λίθων.
2. Απορροφάει τεράστιες ποσότητες ακριβών ουσιών.
3. Μπορεί να εκραγεί στιγμιαία χωρίς κάποιο προειδοποιητικό σημάδι.
4. Αδιάλυτη σε υγρά, αλλά η δράση της αυξάνεται με την χρήση αλκοόλ.5. Ο πιο ισχυρός χρηματο-μειωτικός παράγοντας στο σύμπαν.
ΧΡΗΣΕΙΣ:
1. Σαν διακοσμητικό στοιχείο,κυρίως μέσα σε σπορ αμάξια.
2. Ισχυρός παράγοντας μείωσης άγχους.
3. Ισχυρός παράγοντας γενικού καθαρισμού.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ:
1. Αγνό δείγμα γίνεται ροζ αν βρεθεί στην φύση.
2. Παίρνει πράσινο χρώμα αν τοποθετηθεί δίπλα σε ένα ανώτερο δείγμα.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ:
1. Ιδιαίτερα επικίνδυνη εκτός και αν χειριστεί από έμπειρα χέρια.
2. Παράνομη η κατοχή άνω της μίας,αν και μπορούν να συνυπάρχουν αρκετές αρκεί τα δείγματα να μην έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο.

13/9/12

"...ύστερα από πενήντα τέσσερα ολόκληρα έπεσες χρόνια."

Νύχτα του ασπασμού

Στον Γιάννη Βαρβέρη

Αλλά κάπως έτσι λοιπόν όλα τελειώνουν, πατέρα.

Σε κοιτάζω με τα βλέφαρά σου κλειστά, την ανάσα κομμένη
και δεν μπορώ πια να δακρύσω,
γιατί μια ζωή δεν έκανα άλλο
από το να σε πενθώ, κρυφά να σε πενθώ.

Πήγαινες να φέρεις ένα χαρτάκι
και έτσι όπως έστρεφες την πλάτη
σε φανταζόμουν σε αποχώρηση∙
χαρούμενος ήσουν και εγώ στα μάτια σου έβλεπα
ένα φως πόλεως — να μ’ αποχαιρετά — μακρινής∙
σε βόλτα έλειπες, και εγώ στο σπίτι σαν έφτανα μόνος,
την παντοτινή, την παντοτινή ζούσα την απουσία σου.

Ω νύχτα δύσκολη.

Θύμησες, που κουρνιάσατε στα πράγματα κιόλας,
πιάτα, φλιτζάνια, ποτήρια
που άθικτα και ταιριασμένα ίσως σας αγοράζαμε
στην ντουλάπα το πρωί θα σας βρω,
φωτογραφίες σε εκδρομές, παλιές
προορισμένες για πάντα καλά να φυλάτε
μια τόσο χαρωπή απουσία,
ρούχα, παλτό, σακκάκια, κασκόλ, ομπρέλες
μιας μόδας άχρηστης, πικρής,
που εντούτοις αποκτήθηκαν κάποτε με αίμα,
γραβάτες, θηλιές χρόνων ταπεινά στολισμένων,
κομοδίνα και καρέκλες στο πατάρι
πτυσσόμενες, αχρησιμοποίητες,,
που κατά βάθος ήξερα, ήξερα πολύ καλά τί σας θέλουμε.

Ω νύχτα δύσκολη,
και ω πατέρα, πιστολιά που από παιδί σε περίμενα
και ύστερα από πενήντα τέσσερα ολόκληρα έπεσες,
ύστερα από πενήντα τέσσερα ολόκληρα έπεσες χρόνια.


Γ ι ώ ρ γ ο ς  Μ α ρ κ ό π ο υ λ ο ς
Από τη συλλογή Κρυφός κυνηγός, Αθήνα, Κέδρος, 2η έκδοση, 2010

23/8/12

Ωρε πατριώτες !

Ωρε πατριώτες ! Τι δουλάρα είν’ τούτη, που το παίζει πορτιέρης στο Μαξίμου;
Αυτός ο αψηλός και άχαρος εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό;
Πώς να μας πάρουν στα σοβαρά λοιπόν, αφού μας έχουν σήκω κάτσε;
Εκεί στας Αμερικάς, που σπούδασε ο συμφοιτητής του ΓΑΠ, δεν του μάθανε τη διαφορά των λέξεων «αξιοπιστία» και «δουλοπρέπεια».
Αναρωτιέμαι μήπως εντέλει είμαστε τυχεροί μες την ατυχία μας. Κάνω αναδρομή στην πολιτική μου μνήμη (όσο μου το επιτρέπουν οι δεκαετίες που κουβαλώ στην δοκιμαζόμενη από την οσφυαλγία μέση μου): Οι θύμησες ξεκινούν από το ’81 με τον Ανδρέα. Τα ζιβάγκο, τον προοδευτικό αέρα, τις κλαδικές, τα πράσινα καφενεία, κ.ά. Ξανασχολήθηκα το ’90 με τα ειδικά δικαστήρια, τον Κοσκωτά, τις αποκαλύψεις που όλοι γνωρίζαμε, άλλα …  Το διάλειμμα Μητσοτάκη (φτού σκόρδα! μακριά από μένα) και μετά πάλι ο ερωτιάρης γεροξεκούτης Ανδρέας. Σημίτης-Γιωργάκης-Παπαδήμος-Βενιζέλος-Σαμαράς (αν ξέχασα κανέναν καταστροφέα, ζητώ συγνώμη).
Φυσική εξέλιξη λοιπόν δεν είναι η σημερινή κατάσταση; Τι παραπάνω περιμένουμε οι πλεονέκτες;
Αυτούς ψηφίζαμε, αυτούς ψηφίσαμε, με τη δουλοπρέπεια ας πορευτούμε. Η ελεύθερη έκφραση, η ελεύθερη διεκδίκηση μας φοβίζει, μας είναι κάτι άγνωστο, που μας τρομάζει. ΑΥΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ.
Δυστυχώς, αυτά μας άφησε –μάλλον- η τουρκοκρατία (αντί να μας αφήσει λικνιζόμενα χανουμάκια). Γιατί διαμαρτυρόμαστε λοιπόν, ας κατεβάσουμε όλοι τα κεφάλια στις προσταγές της πολυχρονεμένης μας σουλτάνας καγκελαρίου και ας παρατάξουμε επτά σφριγηλά κωλαράκια στον απεσταλμένο της βεζύρη, αυτός ξέρει τι να τα κάνει … εκτός κι αν το σηκώσουμε το γαμημένο!

10/8/12

Ψυχή θέλετε;


Ψάχνω τις τσέπες του παντελονιού. Μπρος τα ψιλά, πίσω τα χοντρά. Ούτε ψιλά, μηδέ χοντρά. Δεν κινείται ευρώφυλλο.
Το πιο σύντομο ανέκδοτο τον ημερών: ΔΙΑΚΟΠΕΣ :-(  και ακόμη δεν έκοψα το τσιγάρο … τεφτέρι και στο περίπτερο. Και το ακόμη πιο άσχημο είναι ότι δεν βλέπω ευρώ στο βάθος του τούνελ.
Δε λες ευτυχώς που είναι και ο αριστερός μπαρμπαΦώτης στην συγκυβέρνηση, που με τις «κόκκινες γραμμές» του, μας γλύτωσε από νέες μειώσεις μισθών, συντάξεων, από απολύσεις και την αφαίμαξη των 11+ δις.
Μπράβο μπαρμπαΦώτη,
ΕΙΣΑΙ Ο ΣΩΤΗΡΑΣ ΜΑΣ
ΠΗΔΑ ΜΑΣ, ΠΗΔΑ ΜΑΣ και τελειώνω το τετράστιχο:
ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΛΕΦΤΑ
Μ’ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ
Στο μέλλον θα μας μουντζώνουν τα εγγόνια μας όταν θα βλέπουν ποιους ψηφίζαμε για πρωθυπουργούς.
Δράττομαι της ευκαιρίας να στείλω ένα …κοινωνικό μήνυμα:

19/7/12

«Μάτια μου μεγάλα..."


Όσοι έχουν παιδιά στην ηλικία της εφηβείας, ίσως μπορέσουν να με καταλάβουν, οι υπόλοιποι ας περιμένουν υπομονετικά.
Έχω μια συνήθεια, πιστεύω καλή: Σε οποιαδήποτε συζήτηση ή αντιπαράθεση, πάντα προσπαθώ να βρεθώ στη θέση του συνομιλητή μου, να σκεφθώ και να δεχθώ σα δικά μου τα επιχειρήματά του. «Ο δικηγόρος του διαβόλου» είναι το αγαπημένο μου moto.
Ευτυχώς, ούτε δικηγόρος είμαι, ούτε τον διάολο συνάντησα ακόμη και ούτε πιστεύω ότι θα τον συναντήσω ποτέ, γιατί δεν θεωρώ αξιόπιστους τους «διαμονισμένους» ιερείς των θρησκειών.
Τιμώντας λοιπόν αυτή τη «διαστροφή» μου, προσπάθησα να βρεθώ στη θέση των σημερινών νέων, των εφήβων του 2012 μ.Μ. (με Μέρκελ)
Προσπάθησα να θυμηθώ τη δική μου εφηβεία. Μπα, BLAK OUT (όπως λέμε: όξω ο βλάκας απ’ την παράγκα»)

17/7/12

έφυγε και ο "ΛΟΡΔΟΣ" της νιότης μας

John Lord - DEEP PURPLE - ετών 71 (...και η νεκρολογία συνεχίζεται)
άντε να σολάρουμε και λίγο


11/7/12

το ευρώ σούρνει καράβι

Το χειμώνα ψωφόκρυο. Πού λεφτά για πετρέλαιο.
Το καλοκαίρι γαμοζέστη. Πού λεφτά για διακοπές.
Και μετά σου λένε: "τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία"
Σίγουρα απένταροι έβγαλαν αυτή την παροιμία.
Ίσως δε φέρνουν την ευτυχία, αλλά σίγουρα ζεσταίνουν και δροσίζουν.
Παραμιλώ από τη ζέστη και ακόμη είναι πρωί.
Θά' δινα την ...παρθενιά μου για νά'μουν σε μια νησιώτικη παραλία και το μελτεμάκι (έστω και λειψομποφορίσιο) να μου δροσίζει τ' αρχίδια.
Θα προτιμούσα (για τυχόν σπόνσορες) : Αλόννησο, Λήμνο, Άη Στράτη ή Σαμοθράκη ...

4/7/12

τσάμπα τα φροντιστήρια

τελικά η ελληνική γλώσσα έχει τις λύσεις για κάθε άλλη "βαρβαρική" γλώσσα. Ιδού η μετάφραση της Αγγλικής

29/6/12

Θα είναι από ευτυχία


Η μυρωδιά του νοσοκομείου με αρρωσταίνει περισσότερο. Πόσο περισσότερο άραγε;
Τα λόγια του γιατρού πονάνε τ’ αυτιά μου: «Λυπάμαι κύριε Αθανασίου, έχετε λιγότερο από μια βδομάδα ζωής»
Τι να προλάβω να κάνω σε μια βδομάδα; Τον απολογισμό μιας ζωής; Την απολογία μιας ζωής;
Ο πόνος μου τρυπά το μυαλό, σα να θέλει να με βοηθήσει να βγάλω από κει θύμησες και γεγονότα ξεχασμένα.
Στιγμές. Αγάπη, χαρά, ευτυχία. Πίκρες.
Πόσο μπορεί να μοιάζουν οι ζωές των ανθρώπων;
Παιδικά χρόνια στην επαρχία. Όμορφες εικόνες της φύσης και της ζωής των ανθρώπων στη Δυτική Μακεδονία. Η λίμνη, τα Πιέρια, φώτισαν το ξεκίνημα της ζωής μου.
Θεσσαλονίκη. Τι όμορφη ήταν τότε! Φοιτητική ζωή, ξεγνοισιά, γνωριμίες, οι πρώτες ρετσίνες, τα τσιγάρα …
Έρωτας, πτυχίο, γάμος, παιδιά και ενδιάμεσα μικρές στιγμές, που συμπλήρωναν τις ώρες και τα συναισθήματα.
Πόσο μοιάζουν οι ζωές των ανθρώπων!

23/5/12

Τσίνισε η γαλλιδούλα!

Γειά σου ρε Αλεξηπλόκε!
Πως τα λες αυτά; τού’φυγε η σαμπάνια από τα χέρια του Ολαντρέου.
Ρε που φτάσαμε, να θεωρούν ντροπή και βρισιά τη σύγκριση με την προεδράρα της σοσιαλιστικής διεθνούς!!!
Παράξενοι καιροί, εύκολα ανατρέψιμοι …
Πάντως, βλέποντας χθες τον Ολαντρέου με την Μέρκελ, και τον τρόπο που την κοίταζε (μου θύμισε το σκύλο μου) δεν τρέφω και ιδιαίτερη αισιοδοξία για την «αντιγερμανική» ασπίδα κατά της λιτότητας και μάλλον λίγα του είπε ο Τσίπρας.
Αν επαληθευτεί κιόλας ότι για να «εκδικηθεί» το στοματάκι του Αλέξη κάλεσε τον Μπένυ στο Παρίσι … με γερό βλάκα μπλέξαμε ΠΑΛΙ.
Τίποτα δεν κατάλαβαν τελικά.
Οι Έλληνες δεν περιμένουν τίποτα από τον νέο πρόεδρο των Γάλλων (το καινούργιο ανδρείκελο του γαλλικού δικομματισμού).
Οι Έλληνες περιμένουν τα πάντα από τον Γαλλικό λαό και από όλους τους λαούς της δοκιμαζόμενης Ευρώπης, που θα πρέπει να πάρουν στα δικά τους χέρια το μέλλον τους.
Άκουσες Ολαντρέου;
Και αν δεν άκουσες χεστηκαμέ (διορθωτή και λογοκρίτη: ο τόνος είναι σωστός, με …γαλλική προφορά).

14/5/12

Φταίει το jet lag..

Το είδαμε κι αυτό!
Σε όποιο κανάλι και να γυρίσεις την τηλετύφλα,το ίδιο.
Ένα τσούρμο "Ναι σε όλα" (μαζί με την απαραίτητη αριστερή σάλτσα της ΔΗΜ.ΑΡ.) να την πέφτουν κατά ριπάς στον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν έλειπα σε ταξίδι και γύριζα τώρα θα έριχνα το φταίξιμο στο jetlag.
Με ένα σώμα, μια ψυχή, δεξιοί, πασόκοι (του ΠΑΣΟΚ και της πασοκικής αριστεράς) με μια φωνή κατηγορούν και επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν μπορούν να φτιάξουν κυβέρνηση αλά τραπεζοΠαπαδήμου.
Μόνο στην Ελλάδα μπορεί να συμβεί αυτό!
Δεν θα είχα φύγει ακόμη για το ταξίδι, όταν όλη η Ελλάδα βροντοφώναζε έξω από την Βουλή (τους) πασπαλισμένη από τα χημικά και ΑΥΤΟΙ, οι ίδιοι, λίγα μέτρα πιο κει, προστατευμένοι από τα ανθρωπάκια με τα ροπαλάκια (και ενίοτε με τα πιστολάκια) να ψηφίζουν "Ναι σε όλα" στις προσταγές των τοκογλύφων τραπεζιτών.

27/4/12

τί ένδεια ΙΙ ή ξεβράκωτοι στ' αγγούρια

Από καθαρή διαστροφή (λες και δεν έχω άλλη δουλειά να κάνω) κάθομαι και παρακολουθώ, στα τοπικά κανάλια, τις προεκλογικές εκπομπές, που παρουσιάζουν τους υποψηφίους των κομμάτων, μπροστά από χρωματιστά ταμπλό και με «ευρηματικά» logo μιμούμενες τα mεgαλοκάναλα της Αθήνας.
Τι απολαυστικός ΑΡΧΟΝΤΟΧΩΡΙΑΤΙΣΜΟΣ!
Τι περισπούδαστο ΥΦΟΣ!
Τι ΓΕΛΙΟ! Τι ΑΠΟΛΑΥΣΗ!
Τι ΜΑΛΑΚΑΣ (που δεν σηκώνομαι να πάω να βάλω κάνα μπαχτσέ, νά’χουμε να τρώμε)
Το γέλιο συνεχίζει αβίαστο και γάργαρο –πέρα από την πρώτη εντύπωση- ακούγοντας αυτά που λένε και οι υποψήφιοι (με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια, που ψυχουποτροπιάζουν από …μοναξιά)
Πολλά τα κόμματα, λίγοι οι πρόθυμοι, οπότε: κάθε καρυδιάς καρύδι ταμπελιάζεται ως υποψήφιος βουλευτής Π.Ε. Κοζάνης.
Από την άλλη πάλι (ως ψυχοπονιάρης) τους λυπάμαι κιόλας, μου θυμίζουν λαϊκό άσμα: «γι’ άλλα πήγαινα και αλλού η ζωή με έριξε».
Ξεφυσούν και ιδρώνουν οι δύσμοιροι προσπαθώντας να θυμηθούν: «πώς το’ πε εκείνο ο Βενιζέλος» ή «εκείνο το καλό του Σαμαρά, με το χαζοχαρούμενο χαμογελάκι».
Ασύντακτες προτάσεις, γεμάτες γλωσσικά μαργαριτάρια, εκσφενδονίζονται με δύναμη, διαπερνούν την TFT (αλά) οθόνη και βάζουν σημάδι το μπιρμπιλωτό μου ματάκι.
Οι παλιοί πάλι, είναι σταθερές αξίες (!!!). Η πείρα: σταράτα, μετρημένα, δοκιμασμένα.
Οι νέοι στο γκουρμπέτι και στα χρόνια (τι φιλοδοξία κι αυτή για νέους ανθρώπους με …γκρίζα μυαλά;) αν μη τι άλλο «δημιουργούν» εικόνα (image στην αρχαίζουσα) και στη χειρότερη περίπτωση θα βρίσκουν ευκολότερα γκόμενες/νους … ή στην καλύτερη;
Κοιτάζω στον καθρέφτη. Το «ενοχλητικό» πανέμορφο είδωλό μου παίρνει αυστηρό ύφος:
«Σύνελθε μαλάκα και μην γελάς, είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολίτευσης, παίζεται η ζωή σου, το μέλλον των παιδιών σου.
Ε, και;

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ
… ΓΕΛΑΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ

11/4/12

τί ένδεια !


θα προτιμούσα τον δεύτερο, αλλά σίγουρα θα καταλήξω στον πρώτο και θα με πετάξει έξω από το μαγαζί ο τρίτος ...

6/4/12

η κρίση μειώνει τη λίμπιντο ή μ@λ@κίες λένε;


Το έτος 1880, κουρασμένος από το χέρι του, αφου έπρεπε να αυνανίζει χειροκίνητα τις γυναίκες ασθενείς , ο Δρ Joseph Mortimer Granville θα κατοχυρωσει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τον πρώτο ηλεκτρομηχανολογικό δονητή με φαλλικό σχήμα. Κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα, το μασάζ της κλειτορίδας θεωρούταν η μόνη κατάλληλη αγωγή κατά της υστερίας, έτσι ώστε εκατοντάδες γυναίκες πήγαιναν κάθε μέρα στο γιατρό τους για μασάζ στην περιοχή της κλειτορίδας και να οδηγηθούν σε ένα «υστερικό παροξυσμό», γνωστό σήμερα ως οργασμό. Η Υστερία, που διαγνώστηκε ως ασθένεια,(οι Έλληνες την είχαν περιγράψει σαν "μήτρα φλογερή,") γίνεται ένα είδος πανούκλας μεταξύ των γυναικών της εποχής.
 

4/4/12

Αλλιώς Αλέκα, αύριο με τον.. πατερούλη σου

Τι κι αν μας τριβέλιζαν το κεφάλι από μικρά παιδιά στο σχολείο: "Η ιστορία επαναλαμβάνεται". Ή το άλλο, το ακόμη καλύτερο: "μάθετε από την ιστορία για να μην κάνετε τα ίδια λάθη".
Μάλλον κανείς μας δεν άκουγε ή όλοι χαζεύαμε μέσα απ’ τα μεγάλα ξύλινα παράθυρα, ακούγοντας την άνοιξη, θαυμάζοντας τις πολύχρωμες πινελιές, που θάμπωναν τα παιδικά μας μάτια και μπέρδευαν τις καρδιές μας με ζωντανές εικόνες και προσδοκίες ηλιόλουστων, αλμυρών καλοκαιριών.
Όπως τώρα, μέσα από τα κρύα αλουμινένια πια κασώματα με τα διπλά τζάμια της θερμομονωμένης και αποστειρωμένης μας ζωής.
Μαζί με μας (προφανώς) έχασε την ιστορική διαπαιδαγώγηση και η Αλέκα - ίσως για άλλους λόγους. Φαντάζομαι ότι μασουλώντας το κουλούρι της ονειρευόταν να μεγαλώσει και να συμμετέχει σε διαδηλώσεις και πορείες, ίσως και να ονειρευόταν, από τότε ακόμη, την πρωτοκαθεδρία του ΚΚΕ… Το όνειρό της μπορεί να το πραγμάτωσε εν μέρει, αλλά το μάθημα το έχασε.
Αναρωτιέμαι: Τι είναι πιο σκληρό, πιο απάνθρωπο, πιο κρύο. Να υπογράφεις ό,τι σου πασάρουν οι τοκογλύφοι και οι αδυσώπητες αγορές, να οδηγείς έναν ολόκληρο λαό στην φτώχεια, τη δυστυχία και την απόγνωση ή να αφαιρείς από τον λαό την ελπίδα, υπό την κάλυψη ιδεολογικών αγκυλώσεων και φοβικών συνδρόμων εξουσίας;
Την ελπίδα πρέπει να ξαναδιεκδικήσουμε, αυτή μας έχει μείνει στην παρούσα φάση.
Γνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο, αλλά η εποχή των εύκολων και εύπεπτων καταστάσεων νομίζω ότι παρήλθε ανεπιστρεπτί.
Το παραδέχομαι.. κι εγώ χάζευα και ονειροπολούσα ώρες πολλές, κοιτάζοντας έξω από τα μεγάλα τζάμια (γι’ αυτό και πρόκοψα..), αλλά αδιαφορώ:
Για τις αποκλίσεις και τις διαφορές απόψεων που παρουσιάζουν τα ελληνικά κόμματα της αριστεράς
Για το πόσο μπορεί να μακροημερεύσει μια αριστερή συγκυβέρνηση.
Ζητώ, απαιτώ αν θέλετε, απ’ όλα τα αριστερά κόμματα, που ευαγγελίζονται (και έτσι είναι) το κοινωνικό πρόσωπο της πολιτικής, τα δικαιώματα του ανθρώπου-πολίτη, την αντίσταση στον απάνθρωπο καπιταλισμό των αγορών, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να τα βρουν.
Πιστεύω ότι σήμερα δεν έχουν θέσει δικαιολογίες ή ιδεοληψίες που λαμβάνονται στο όνομα της καθαρότητας θέσεων και απόψεων. Πιο "καθαρή" κι απ’ αυτή την καθαρότητα είναι η ιστορική ανάγκη να υπάρξει κάθαρση του δημόσιου βίου και της πολιτικής.  
Αυτά που λέτε ότι σας χωρίζουν, είναι σίγουρα λιγότερα από αυτά που σας ενώνουν, και σίγουρα είναι διαφορετικής βαρύτητας.
Προτεραιότητα αυτή τη στιγμή έχει η χώρα και οι πολίτες.
Πως γίνεται να βρισκόμαστε -μετά από όλα αυτά που ζήσαμε τα τελευταία δυο χρόνια- στο παραπέντε να παραδώσουμε τη διακυβέρνηση της χώρας στα δυο κόμματα εξουσίας, τα οποία μας κατάντησαν περίγελο και παράδειγμα προς αποφυγή σε όλο τον κόσμο.
Αλέκα, κάνε μου τη χάρη.
Γύρνα για λίγο στην παιδική σου ηλικία, γύρνα στα μαθητικά σου χρόνια, στο σχολείο. Σταμάτα να ονειρεύεσαι, όπως παιδούλα, πορείες και γραμματιλίκια και διάβασε ξανά το μάθημα ιστορίας. Όχι όμως όπως την γράφουν οι νικητές, ούτε οι ηττημένοι, αλλά οι αδικημένοι.
Ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα μας, για όλους μας, και δεν πρέπει να χαθεί..
από το PHEME.GR

3/4/12

για όλα φταίει ο Σαρκοζής

Εάν η κατάσταση δεν ήταν τόσο σοβαρή, πραγματικά θα ήθελα να δω μέχρι που μπορεί να φτάσει η απαξίωσή μας από τους κυβερνώντες.
Οι γκεμπελίσκοι της κυβερνητικής προπαγάνδας λοιπόν, σκεπτόμενοι με κριτήρια της δεκαετίας του 80, άντε 90, ασχολούνται, εδώ και δυο βδομάδες, με αυτό που δεν ασχολήθηκαν εδώ και δεκαετίες: Το μεταναστευτικό (με το «μεταναστευτικό» της ελληνικής νεολαίας πότε θα ασχοληθούν;)
Στην προσπάθειά τους αυτή, οι κυβερνοεγκέφαλοι βρήκαν πρόθυμους υποστηρικτές τους καναλάρχες και τους … αλήτες, ρουφιάνους καθοδηγητές των 08:00΄.
Θα μου πείτε (και με το δίκιο σας): Κι όμως στην Γαλλία το κόλπο της ξενοφοβίας πέτυχε. Ο Σαρκοζί(ς) επικαλούμενος τον μελαχροινό κίνδυνο κατάφερε να αναρριχηθεί στην κορυφή των δημοσκοπήσεων, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον σοσιαλιστή αντίπαλό του (εδώ που τα λέμε πρόκειται απλά για έναν γιαλαντζί σοσιαλιστή, σαν τους δικούς μας
Έτσι και οι εγχώριοι γιαλαντζί, μαζί πάντα με τους ομοϊδεάτες τους της ΝουΔου+Αδωνοβορίδηδες, αποφάσισαν να το παίξουν Σαρκοζήδες (ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται).
«Στρατόπεδα» ή «Κέντρα κράτησης», «Επιχείρηση Σκούπα», «Υγειονομική βόμβα», «Γκέτο», κ.α.κ. (κι άλλα καλά) ακούγονται συνεχώς από τα κανάλια Τους.
Ξενοφοβία, ακροδεξιά, φασισταριά του κερατά είναι στις δόξες τους.
Για πόσο κάφρους μας έχουν;
Θα ξεχάσουμε όσα κάνανε τα τελευταία χρόνια, ή θα αγνοήσουμε αυτά που θέλουν να κάνουν μετά τις εκλογές;
Τόσο απλά θα λάβουν το λαϊκό συγχωροχάρτι;
Η κάλπη είναι μπροστά μας. Ας τους δώσουμε εκεί την απάντησή μας. Μια απάντηση δυνατή, μια μπουνιά στο παιχνίδι τους με τον ανθρώπινο πόνο και την δυστυχία, κ.α.κ.-

14/3/12

ο ιδρώτας του χοντρού

"Πάγωσ' η τσιμινιέρα" τραγουδούσε βαριανασαίνοντας, καθώς ορκιζόταν στον πιο λαχταριστό μουσακά που είχε καταβροχθίσει ότι δεν θα ξαναχλαπακιάσει για πρωινό ολόκληρο ταψί σπανακοτυρόπιτα. Το θεωρούσε (το άσμα) υποχρέωσή του προς τον πιο φάλτσο τραγουδιστή της χώρας (αυτό μεταξύ μας) που πρόσφατα εκδήλωσε την υποστήριξή του προς τις πολιτικές επιλογές της διορισμένης κυβέρνησης του.
Είχε πασχίσει χρόνια. Είχε αναγκαστεί πάμπολλες φορές να διακόψει τη δίαιτά του, απλά για να παραβρεθεί σε ένα σημαντικό δείπνο, όπου διάφοροι χαραμοφάηδες-τεμπελχανάδες, συζητούσαν και κατάστρωναν τα σχέδιά τους, για το πώς θα ξεγελάσουν και πάλι τον δύσμοιρο λαό με τις δημαγωγίες και τα πολιτικάντικα τερτίπια τους.
Επιτέλους, είχε ξεφορτωθεί και τον ηλίθιο (πανηλίθιο) που εκμεταλλευόμενος την ευαισθησία και την ανθρωπιά του λαού, που πίστευε χωρίς να ερευνά –παρά τον συνταγματικό εναγκαλισμό του κράτους με την θρησκεία, που άλλα διατεινόταν- ότι το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει … και τελικά το μήλο αποδείχθηκε ότι δεν είχε κουκούτσι (μυαλό). Ήταν πια ο απόλυτος άρχων και περίμενε τους εναπομείναντες κομματικούς του χαχόλους να επικυρώσουν με την ψήφο τους (χωρίς αντίπαλο) το αρχοντιλίκι του. Επιτέλους! Ο κόπος και η ρεμούλα τόσων χρόνων επιβραβεύονταν.
Ετοιμάστηκε. Πάλεψε για λίγο με το κουμπί του σακακιού του, που σα να ήθελε να δραπετεύσει μακριά, μην αντέχοντας άλλο την πίεση και το αφόρητο σφίξιμο. Διέσχισε αγέρωχα τον διάδρομο, που τον χώριζε από το μπαλκόνι και τη δόξα.
Έβηξε με προσποιητή, λουδοβίκεια χάρη, βάζοντας το χέρι χαμηλά στο πηγούνι του και πλησίασε το μικρόφωνα. Η φωνή του αντιλάλησε μέσα από τις γιγαντιαίες μικροφωνικές, που είχαν στηθεί περιμετρικά της πλατείας.
Λαέ, ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ …
Για κλάσματα δευτερολέπτου μια μικρή σιγή άρχισε να παγώνει την ατμόσφαιρα, αλλά ξαφνικά οι πράσινες σημαίες άρχισαν να ανεμίζουν …
ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΕΙΝ’ ΕΔΩ ΕΝΩΜΕΝΟ ΔΥΝΑΤΟ
Και ζήσαν αυτοί καλά και μεις χειρότερα (γαμώ το κέρατό μου)
 
Σημείωση: Οποιαδήποτε ομοιότητα με τετράπαχα πρόσωπα είναι τυχαία και πιθανότητα οφείλεται στις, καταπραϋντικές για τα νεύρα, επιθέσεις στο ψυγείο …

13/3/12

η ελληνική ποίηση στις μέρες του σοσιαληστρικού δοσιλογισμού

χωρίς λόγια, η ταύτιση είναι προφανής

το ξέρω ότι το έχω παρακάνει με το¨"παρακμιακό" χιούμορ, συγχωρείστε με, αλλά με την τρέλλα που ζούμε, τα όρια είναι πολύ κοντά, ένα τσιγάρο δρόμος (άσε που πρέπει να το κόψω κιόλας και θα πρέπει να φορέσω ...ρολόι)

12/3/12

λατρεύουμε τα ζώα και δη τα θηλαστικά (!!!)

ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ (σοφή) ΤΩΝ ΘΗΛΑΣΤΙΚΩΝ

22/2/12

όποιος ανάποδα συλλογάται ....



.

Αν είσαι ανάποδος, δεν μπορείς να κατανοήσεις το θετικό
Αν είσαι ανάποδος, δεν μπορείς να εκτιμήσεις το μέγεθος του επιτεύγματος.
Αν είσαι ανάποδος, δεν μπορείς να κατανοήσεις την χαρά του αρχιτραπεζίτη (και ουχί τροβαδούρου) Νταλάρα  για το χάσιμο τόσων δις από τις τράπεζες.
Αν είσαι ανάποδος, σε συγχύζουν τα ραδιοτηλεοπτικά παπαγαλάκια της δοσίλογης κυβέρνησης, που ξαμολύθηκαν για να σε πείσουν (αχρείε στενόμυαλε) για το λουλουδιασμένο μέλλον που σε περιμένει.
Αν είσαι ανάποδος, δεν μπορείς να φερθείς πια σαν large τύπος, που έχει στο τσεπάκι του 130 δις.
Αν είσαι ανάποδος, δεν μπορείς να αντιληφθείς τη χαρά του να ζεις στην αγκαλιά των εταίρων σου, που φροντίζουν για σένα, που σε κοιτούν στα μάτια  με αγάπη και αλληλέγγυα φροντίδα.
Αν είσαι ανάποδος, τα χάνεις όλα αυτά και μένεις με τη ρετσινιά του αντιδραστικού και του γκρινιάρη.
….Αλλά,
κάποτε θα αναγνωρισθείς σαν αντιστασιακός, σαν αμφισβητίας της καθεστηκυίας (πια) νέας τάξης και πού ξέρεις: μπορεί να σου κόψουν και καμιά σύνταξη στα γηρατειά σου.
ΑΝΑΠΟΔΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ
ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΟΔΙΑ ΣΑΣ

17/2/12

τι αλλάχ και πιλάφια, εδώ να δείτε θέλγητρα.... Τζιχάααααντ!!!

μήπως τους είδατε;

Εάν είδατε αυτά τα γουρουνάκια του Παπουτσή, βγάλτε τους τις μάσκες και δώστε τις στον Σαμαρά ...

11/2/12

δώστε τρόπο στην οργή σας ...

φτάσαμε στο σημείο να διεκδικήσουμε το αυτονόητο, να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας και τη ζωή μας απέναντι στους χοντροθρεμμένους σωτήρες μας. ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ! και αυτό γιατί ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΛΑΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΣΑΣ. Όποιος ψηφίσει αυτό το έκτρωμα θα αντιμετωπίσει την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας ...πολύ σύντομα.

9/2/12

πολεμικό ανακοινωθέν (Ι)


Η ψυχοθεραπεία του blogging τελικά φαίνεται να μην πιάνει. «Βγάλ’ το από μέσα σου να ξαλαφρώσεις» διατείνονται οι ιθύνοντες και πιθανόν να έχουν δίκιο και όλα αυτά να λειτουργούν κάτω από φυσιολογικές συνθήκες … φυσιολογικές συνθήκες (!!!) Άραγε τι είναι φυσιολογικό στις μέρες μας; Η αναλγησία και η προδοσία των πολιτικών μας; Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος; Ο πόλεμος που έρχεται; Με τι να καταπιαστείς και τι ν’ αφήσεις; Η ιστορία μας λέει (ποιος ακούει) ότι τέτοιες καταστάσεις με εξεγέρσεις και πολέμους κατευνάζουν. Ε και; Μήπως τώρα τι έχουμε; Τι μπορεί να περιμένει ένας λαός προδομένους από αυτούς που τάχθηκαν να τον υπηρετήσουν; Τι έχουμε πια να χάσουμε; Ας πάει και το παλιάμπελο.
Επόμενο πολεμικό ανακοινωθέν –ελπίζω- σύντομα …

28/1/12

Η αποπλάνηση των αγγέλων


Ν’ αποπλανάς αγγέλους μόνο στο άψε-σβήσε:

Στρίμωξ’ τον νέτα-σκέτα στου σπιτιού την μπάση
τη γλώσσα χώσ’ στο στόμα του, το χέρι ας φτάσει
κάτω απ’ τη φούστα, ώσπου να χύσει, στήσε
την όψη του στον τοίχο, σήκωσ’ το φουστάνι
και γάμησέ τον. Κι’ αν βογγάει απ’ το γαμήσι
σφίξ’ τον γερά και κάνε τον διπλά να χύσει
αλλιώς στα χέρια σου ένα σοκ θα σ’ τον ξεκάνει.

Πες του όλο χάρη με τον πισινό να σειέται
πες του τα’ αρχίδια σου απαλά να σου τα πιάσει
πες του άφοβα να πέσει κάτω, να ησυχάσει
στη γλύκα, όσο ακόμα ανάμεσα ουρανού και γης κρεμιέται.


Αλλά στα μάτια, όσο γαμάς, μην τον κοιτάζεις
και τις φτερούγες του, άνθρωπέ μου, μην του σπάζεις.

Μπέρτολτ Μπρεχτ