Πάντα ο ηθικός αυτουργός σε ένα έγκλημα είναι και αυτός που επωμίζεται την ευθύνη και δέχεται την τιμωρία. Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια συντελείται ένα έγκλημα. Μια επίθεση κατά του ελληνικού λαού, κατά των εργαζομένων, κατά της ζωής ΟΛΩΝ μας. Η λαίλαπα της Νέας Διακυβέρνησης συνέχισε το καταστροφικό έργο των «σοσιαλιστικών» κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ φέρνοντας την Ελλάδα στο … «δεν πάει άλλο!». Και αντί αυτό το «δεν πάει άλλο» να δώσει το έναυσμα, να είναι το εφαλτήριο αντίδρασης, αγώνα και διεκδικήσεων από την αριστερά γίναμε –τις τελευταίες μέρες- θεατές σε ένα κακόγουστο σήριαλ που θα μείνει στην ιστορία με τίτλο: Η ΚΑΡΕΚΛΑ. Καρέκλα εδώ, καρέκλα εκεί, καρέκλα παραπέρα και εν τέλει πολλές καρέκλες θα βρεθούν στο ψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά δεν ξέρω εάν θα υπάρχουν πια ψηφοφόροι ... για να καθίσουν. Πραγματικά φιλότιμη η προσπάθεια –της τελευταίας στιγμής- του Αλέξη Τσίπρα και η έγνοια του για την ενότητα, αλλά νομίζω ότι μερικές φορές από την ενότητα (και γι’ αυτή) φτάνουμε στη …γελοιότητα. Η ελπίδα χιλιάδων Ελλήνων έγινε θέμα διακωμώδησης, έγινε δωράκι σε κάποιον τυχαίο ΓΑΠ, που υπόσχεται –και πάλι- να μας σώσει με την «πράσινη ανάπτυξη», που ταιριάζει και με το χρώμα του «ήλιου» του. Με λύπη και με δυσκολία και χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών μετά τη διακωμώδηση θα έρθει και η εκλογική απογοήτευση και στο τέλος ΚΑΙ η διάσπαση. Και για όλα αυτά φταίει κάποιος. Φταίνε κάποιοι, που ποτέ δεν συνειδητοποίησαν το ρόλο τους, τη θέση τους, και το τι πρεσβεύουν.
7/9/09
Α Σ Υ Γ Χ Ω Ρ Η Τ Ο Ι
Πάντα ο ηθικός αυτουργός σε ένα έγκλημα είναι και αυτός που επωμίζεται την ευθύνη και δέχεται την τιμωρία. Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια συντελείται ένα έγκλημα. Μια επίθεση κατά του ελληνικού λαού, κατά των εργαζομένων, κατά της ζωής ΟΛΩΝ μας. Η λαίλαπα της Νέας Διακυβέρνησης συνέχισε το καταστροφικό έργο των «σοσιαλιστικών» κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ φέρνοντας την Ελλάδα στο … «δεν πάει άλλο!». Και αντί αυτό το «δεν πάει άλλο» να δώσει το έναυσμα, να είναι το εφαλτήριο αντίδρασης, αγώνα και διεκδικήσεων από την αριστερά γίναμε –τις τελευταίες μέρες- θεατές σε ένα κακόγουστο σήριαλ που θα μείνει στην ιστορία με τίτλο: Η ΚΑΡΕΚΛΑ. Καρέκλα εδώ, καρέκλα εκεί, καρέκλα παραπέρα και εν τέλει πολλές καρέκλες θα βρεθούν στο ψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά δεν ξέρω εάν θα υπάρχουν πια ψηφοφόροι ... για να καθίσουν. Πραγματικά φιλότιμη η προσπάθεια –της τελευταίας στιγμής- του Αλέξη Τσίπρα και η έγνοια του για την ενότητα, αλλά νομίζω ότι μερικές φορές από την ενότητα (και γι’ αυτή) φτάνουμε στη …γελοιότητα. Η ελπίδα χιλιάδων Ελλήνων έγινε θέμα διακωμώδησης, έγινε δωράκι σε κάποιον τυχαίο ΓΑΠ, που υπόσχεται –και πάλι- να μας σώσει με την «πράσινη ανάπτυξη», που ταιριάζει και με το χρώμα του «ήλιου» του. Με λύπη και με δυσκολία και χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών μετά τη διακωμώδηση θα έρθει και η εκλογική απογοήτευση και στο τέλος ΚΑΙ η διάσπαση. Και για όλα αυτά φταίει κάποιος. Φταίνε κάποιοι, που ποτέ δεν συνειδητοποίησαν το ρόλο τους, τη θέση τους, και το τι πρεσβεύουν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
όντως φταίει κάποιος...εμείς σαν λαός φταίμε, οι γονείς μας και οι παππούδες μας φταίνε,και αργότερα θα φταίνε τα παιδιά και τα εγγόνια μας, αν η πολιτική κρίση που διανύουμε δεν αντιμετωπισθεί με όση λογική έχει μείνει στο κεφάλι μας το κούφιο...κατά την ταπεινή μου άποψη,τα "μεγάλα κεφάλια" της πολιτικής σκηνής, είναι οι φυσικοί αυτουργοί σε ένα έγκλημα όπου ηθικός αυτουργός είναι ο "λαιμός" που τα συγκρατεί, ο ίδιος ο λαός...γιατί ο λαός είναι η πηγή,η ρίζα κάθε εξουσίας στο δημοκρατικό μας (έστω θεωρητικά) πολίτευμα...το μέγιστο λάθος το κάνουμε εμείς οι ίδιοι,που τόσα χρόνια έχουμε κολλήσει σε έναν στατικό δικομματισμό,είναι ότι ψηφίζουμε πρόσωπα και όχι ιδεολογία...τόσα χρόνια έχουμε κρατήσει μια μοιρολατρική στάση απέναντι σε ό,τι κατατρώει τα θεμέλια της δημοκρατίας μας και αμφιβάλλω αν ποτέ θα αλλάξουμε τρόπο σκέψης και κριτήρια στις επιλογές μας.....
.....μαζί με τους αντιπροσώπους του λαού, που δεν έχουν ιδέα τι ευθύνες επωμίζονται, που θεωρούν ότι η εκλογή τους τούς νομιμοποιεί στο να μας δουλεύουν ψιλό γαζί, ευθυνόμαστε κι εμείς που τους ψηφίζουμε ξανά...και ξανά..καιξανά...με κλειστά μάτια και αυτιά...και το χειρότερο της όλης υπόθεσης είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό της νέας γενιάς των ελλήνων είναι το ίδιο-και παραπάνω- φανατισμένο και κολλημένο με τα δύο μεγάλα κόμματα (βλ.παρατάξεις στα πανεπιστήμια),γεγονός που, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, χρωματίζει ένα γκρίζο και θωλό, όσο δεν πάει,μέλλον.
Ας ελπίσουμε ότι ο ελληνικός λαός θα ξυπνήσει κάποια στιγμή και θα μάθει επιτέλους να ψηφίζει σωστά
Είναι αυτό που είχα γράψει παλιότερα:ότι ψηφίζουμε συναισθηματικά!!! Φτάνει στον Ελληνα να ακούσει "Καραμανλής" ή "Παπανδρέου" για να πάει μονοκούτι. Και όπως είχα ...ξαναγράψει "Εδώ αναλαμβάνει η επιστήμη και η στάση αυτή χρήζει ψυχανάλυσης" Ένα μεγάλο group therapy η χώρας μας.
Σωστός ο παίκτης. :)
Με την "ψιλοδιαφορά" που κι εσύ διαπιστώνεις και περιγράφεις.
Ότι την πιο πρόσφατη και απρόσμενη απογοήτευση και επίτρεψέ μου να πιστεύω, φοβερά κρίσιμη για την αυριανή πορεία αυτού που λέμε "προοδευτικό ρεύμα" σ΄αυτό τον "δεν ξέρω που πατώ και που βαδίζω τόπο", την λάβαμε από πρόσωπα που δεν άκουγαν σε κανένα από τα δύο επίθετα.
Προσωπικά μικρότερο κακό θεωρώ έναν ακόμη φόρο, που στην τελική τον περιμένει κι ότι κι αν ισχυρίζεται δημοσίως ο καθένας, συνηδειτά τον διαλέγεικι όχι γιατί ξανά "παραπλανήθηκε", από το γεγονός ότι πολύ πιο γρήγορα κι από τους δεινόσαυρους της πολιτικής, τα νέα πρόσωπα μπήκαν στις λογικές και τις πρακτικές τους.
Φοράδα! όποιος μπλέκει με τα σκατά ... Ακόμη κι αυτοί που πάνε να τα καθαρίσουν καμιά φορά πέφτουν μέσα. Άντε να δούμε πώς και πότε θα ξεβρωμίσουμε. Α!!! και καλή όρεξη :)
Δημοσίευση σχολίου