το χάσαμε το χαμόγελο πατριώτη

“Αυτό το χαμόγελο, κι αυτόν τον ουρανό, δεν μπορούν να μας τα πάρουν.” (*)

Κι όμως οι λεχρίτες κατάφεραν να διαψεύσουν τον Ποιητή.

Πάει το χαμόγελό μας.

Το χαμόγελο και η αισιοδοξία ΗΤΑΝ το χαρακτηριστικό μας, ήταν ο εαυτός μας, το αίμα του λαού μας.

Έπρεπε να μας επιβληθεί –λοιπόν- ο ουρανοκατέβατος Γιωργάκης με τη γλοιώδη κουστωδία του, ώστε να καταφέρουν αυτό που δεν κατάφεραν ξένοι κατακτητές μέσα στους αιώνες της ιστορίας μας.

Μας έμεινε ο ουρανός μας. Αυτόν, όντως, δεν μπορούν να μας τον πάρουν, αλλά για να τον βλέπουμε καθαρά και για να μας καθοδηγεί, θα πρέπει να έχουμε καθαρά τα …μάτια μας, την ψυχή μας.

Ο νέος δύσκολος χρόνος που έρχεται σε λίγες μέρες ας μας βρει να κοιτάμε τον ουρανό μας …

(*) από το Καπνισμένο τσουκάλι του Γιάννη Ρίτσου

________________________________________________________

το αφιερώνω σε μένα, που στραβολαίμιασα, και σε όλους τους φίλους, που τους φέρνει ο δρόμος από 'δω