30/12/15

Παρηχημένες οργές

Ορδές οργές οργώνουν
με όργανα στριγκλιά
την ησυχία 
των νοικοκυραίων

Τι θα φυτρώσει άραγε
από την οργισμένη γη;

Αργά οι οργές ξεφύτρωσαν
οι νοικοκυραίοι
ξεμανικώθηκαν
έτοιμοι για τη σοδειά
οι τσέπες των εμπόρων
θα γεμίζουν με τη δυστυχία
των οργισμένων

κι η οργή ...

περιμένει τα στριγκλιά όργανα
να την ξυπνήσουν
κοιμόμενη μέσα στην
προστασία της λάσπης

2 σχόλια:

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Επειδή φίλε μου σε βλέπω στα όρια, σου αφήνω το παρακάτω που σκαρφίστηκα για να λειάνω τις δικές μου αιχμές...

Μες την ζωή είναι η χαρά
μες την ζωή και ο πόνος.
Μα όποιος μονάχος του πονά
και στη χαρά είναι μόνος.

Μονάχος όταν χαίρεσαι
κανένας δεν το ξέρει
πόνος ου δεν μοιράζεται
της θλίψης είναι μαχαίρι.

Συντρόφευσε τον πόνο σου
μοιράσου την χαρά σου
βγάλε απ' τα χείλη σου ζωή
αγάπη απ' την καρδιά σου.

Καλή χρονιά να έρθει
και αν κουβαλά την οργή
ας βρούμε τρόπο να την κατευθύνουμε προς εκείνους που τους πρέπει.
Να είσαι καλά φίλε!

Υ.Σ μου έχει μείνει καημός εκείνο το τσιπουράκι που δεν ήπιαμε ποτέ...

ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΣ είπε...

Δεκαπεντασύλλαβος!!! Με τιμά που σκαρφίστηκες ολόκληρο Ρωτόκριτο για να λειάνεις το οργισμένο (πρώην) νειάτο.
Δε βαριέσαι, έτσι κι αλλοιώς τα τσιπουράκια λιγοστεύουν (στομάχι, πονοκέφαλος, και άλλες μαλακύνσεις), άλλωστε και οι περιοδικές κουβεντούλες αρκούν να μετριάσουν τη δίψα ... να σου πω την αλήθεια εγώ στρώνω ένα τσιπουράκι τώρα με παππούδικο μεζεδάκι. Ωραίο καιρός: βαρύς και αρκετό κρύο - ότι πρέπει (ταμάμ).
Άντε γεια μας και να περνάς καλά Φίλε!