ΧΑΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ... ΑΣ ΜΗ ΧΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΜΑΣ!
Των ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ και ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ
Τελικά μόνο ένα άσυλο λειτουργεί τέλεια στον τόπο μας, το Κοινοβούλιο, και μόνο για παρανομήσαντες βουλευτές που δεν αίρεται η ασυλία τους, και παρανομήσαντες υπουργούς που προστατεύονται από τον κατάπτυστο και κραταιό νόμο τους.
Το Σύνταγμα κατοχυρώνει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών παντού. Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει ευρύτερο νόημα, την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν πλήττονται βάναυσα και, ιδίως στις μέρες μας, αποδεκατίζονται ραγδαία, σε βάρος όλων, Ελλήνων και μεταναστών, ηλικιωμένων και νέων. Ίσως οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και φοιτητές στο σύνολό τους θα έπρεπε να σκεφτούν ότι η κοινωνία στρέφεται προς αυτούς προσδοκώντας πιο γενναία υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών και του ρόλου των πανεπιστημίων στις ταραγμένες δύσκολες εποχές.
Ό,τι συμβαίνει στη Νομική δεν είναι μια δυσάρεστη κατάσταση, είναι μια δραματική κατάσταση. Αλλά αυτές τις μέρες κυριάρχησαν φωνές του τύπου «γιατί δεν συνέλαβαν τους μετανάστες στα Χανιά», «γιατί δεν τους πιάσανε στο βαπόρι μαζί με τον καπετάνιο», «γιατί δεν τους πέταξαν έξω από το κτίριο αμέσως», «ποιος τους υποκίνησε», «ποιος έφερε το κοπάδι στην πρωτεύουσα».
Η ομαδική απεργία πείνας μέχρις εσχάτων είναι απόφαση απελπισμένων ανθρώπων. Το μεταναστευτικό, με τις πολλές τους όψεις και πολλαπλές συνέπειες, δεν το δημιούργησαν οι ίδιοι οι μετανάστες για να στοχοποιούνται ως υπαίτιοι δεινών. Θα είναι ντροπή για τους έλληνες πολίτες να στραφούμε εναντίον τους, εναντίον θυμάτων. Χάσαμε πολλά, ας μη χάσουμε και την ανθρωπιά μας. Θα είναι η έσχατη ταπείνωση και ήττα. Ίσως δεν μας πολυαρέσει που κάποιοι άλλοι στις τωρινές συνθήκες αγωνίζονται με αποφασιστικότητα. Η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει σπουδαίο και πολύπλευρο ρόλο να διαδραματίσει, να φωτίσει αιτίες, να συμβάλλει θετικά. Η Νομική Σχολή θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλίες επιστημονικού χαρακτήρα για τη διεθνοποίηση του μεταναστευτικού προβλήματος. Ήδη συμβαίνουν πολλά. Θα συμβούν και άλλα.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή τη μεγάλη ανθρωπιστική και οικονομική κρίση μόνη της. Είναι άδικο και άθλιο να αφήνεται από την ΕΕ, τον ΟΗΕ και τις μεγάλες χώρες να πληρώνει τα σπασμένα από τους πολέμους και τις ληστρικές οικονομικές παρεμβάσεις τους.
2 σχόλια:
Κάποιες από τις απόψεις που κατατίθενται εδώ, απηχούν και τη δική μου ανάρτηση καθώς και τα σχόλιά μου, όπως: Ότι δεν φταίνε οι δυστυχείς μετανάστες, αλλά μια ελίτ "προοδευτικάντζα" που εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη αυτών των ανθρώπων για μικροκομματικά και άλλα συμφέροντα και το μόνο που κατάφεραν με την κατάληψη της Νομικής, ήταν να ενισχύσουν τα συντηρητικά και τα ακροδεξιά ανακλαστικά των Ελλήνων... Τέτοια πολιτική ευφυία... Γι αυτό το δεύτερο δεν αναφέρουν λέξη οι δύο κυρίες και εκλεκτές συγγραφείς.
Επίσης αναφέρεται περισσότερες από δυο φορές στα σχόλια της ανάρτησής μου, ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι παγκόσμιο και μόνο η παγκόσμια κοινότητα μπορεί να το λύσει και όχι η αδύναμη Ελλάδα που ξεπέρασε τα όρια της αντοχής της, ούτε φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ..
Διαφωνώ με το ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να γίνουν τόποι επίλυσης μεταναστευτικών αιτημάτων. Αυτό είναι δουλειά της πολιτείας. Γι αυτό όλοι πρέπει να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ μια ισχυρή μεταναστευτική πολιτική, που θα βάλλει σταθερούς κανόνες, θα εντάξει σταδιακά όσους μετανάστες μπορεί να αντέξει η χώρα, στον κοινωνικό της ιστό και θα παρεμβαίνει άμεσα για την επίλυση κάθε προβλήματος που παρουσιάζεται. Κάθε σύγχυση που δημιουργεί το μπέρδεμα των ρόλων, προκαλεί και οργή. Και όπως είπε ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ, ""Ότι αρχίζει με οργή, τελειώνει με ντροπή..."""
Εκείνο που πρέπει να γίνει είναι να λειτουργήσει η Δημοκρατία, οι θεσμοί και οι νόμοι, να αρθεί στο ύψος της η βουλή, που τα τελευταία χρόνια έφτασε στην έσχατη παρακμή, να κάνει ο καθένας στο πόστο του τη δουλειά του σωστά, να λειτουργήσει η δικαιοσύνη ως τυφλή και όχι ως ανοιχτομάτα. Αν η απαίτηση και η πίεση των πολιτών και των ανθρώπων των Γραμμάτων εστιασθεί εκεί, τότε όλοι, Έλληνες και μετανάστες θα έχουμε ένα λόγο να σεβόμαστε την πατρίδα μας. Αλλά δυστυχώς είναι πολλοί εκείνοι που επιθυμούν μια χύμα και θολή κατάσταση για να βολεύονται σε βάρος των άλλων και να επωφελούνται από τη θολούρα.
Αυτά πιστεύω εγώ Θανάση μου ελπίζω με σαφήνεια και καθαρότητα.
Συμφωνώ μαζί σου φιλαράκι μου
αλλά και με το σχόλιο του Φαίδων από πάνω! Δεν αρκεί όμως να ξέρουμε, αλλά και να θέλουμε...Η μάλλον να θέλουν κ δυστυχώς, δεν το βλέπω!
Φιλιά πολλάαααααααααααα
Δημοσίευση σχολίου