28/8/08

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ: Με τι κε Παυλόπουλε;


Προχωρά η διοικητική μεταρρύθμιση, σύμφωνα με τα εξαγγελλόμενα της κυβέρνησης. Καλώς ή κακώς, με σωστά κριτήρια και όρους ή όχι, φαίνεται (η κυβέρνηση) να είναι αποφασισμένη να προχωρήσει.
Πιθανότατα επιβεβλημένη αυτή η εξέλιξη, ας μου επιτραπεί όμως να έχω τις επιφυλάξεις μου για τον τρόπο επιβολής αυτής της μεταρρύθμισης, άλλωστε πολλά γράφτηκαν και πολλά ακόμη θα γραφούν το προσεχές διάστημα και σίγουρα από πιο ειδικούς.
Ένας παράγοντας παραγκωνισμένος σε αυτή την προσπάθεια. με ουσιαστικό πάντως ρόλο στην επιτυχία του εγχειρήματος. –αν και όχι στην πρώτη φάση της- είναι το προσωπικό. Οι υπάλληλοι δηλαδή των υπηρεσιών, που και από τη δική τους θέληση και τον επαγγελματισμό, θα εξαρτηθεί η αναμόρφωση του δημοσίου και ο «εξανθρωπισμός» του.
«Αδιάφοροι, φυγόπονοι, τεμπέληδες, ευθυνόφοβοι, συμφεροντολόγοι, ανήθικοι, γραφειοκράτες, ανάγωγοι» και πολλά ακόμη είναι τα επίθετα που χρησιμοποιούν οι πολίτες αυτής της χώρας, που μάταια προσπαθούν να εξυπηρετηθούν από τις υπηρεσίες της.
Κώδικες, νόμοι , εγκύκλιοι και διατάγματα επιστρατεύονται κατά καιρούς για να συνετίσουν τους «κακούς» υπαλλήλους (=υπό+αλλήλους), αλλά χρόνια τώρα το ελληνικό δημόσιο ασθενεί βαριά.
Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν υπηρεσίες. Σε όλη την Ευρώπη (ασθμαίνοντες εταίροι της) υπάρχουν υπηρεσίες με τη διαφορά ότι ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ. Επιτελούν το έργο τους και δεν ταλαιπωρούν τους πολίτες τους.
Εκεί λοιπόν θα πρέπει να ζητηθεί η λύση του προβλήματος και όχι στην έλλειψη διοικητικού φόβητρου.
Τι περισσότερο λοιπόν γίνεται σε αυτά τα κράτη; Ποιοι είναι οι παράγοντες αυτοί που συντελούν στη σωστή λειτουργία του δημοσίου;
Ανέτοιμος να ανταποκριθώ σε αυτά τα ερωτήματα, από τη στιγμή που χρειάζεται ενδελεχής έρευνα και μάλιστα «διευρωπαϊκή» ... και από τη στιγμή που δεν θα καταπιαστώ με επιστημονική(!) έρευνα, θα προσπαθήσω να εντοπίσω ατέλειες και παραλείψεις απλά εξετάζοντας την εγχώρια κατάσταση:
· ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ: Ένα θέμα που έρχεται και ξανάρχεται στην επικαιρότητα και που δεν είναι τόσο απλό, όσο οι «αγανακτισμένοι» πολίτες νομίζουν και το χρησιμοποιούν σαν ανάθεμα. Σε ένα κράτος που τα πολιτικά μίση ανθούν, οι προσωπικές αντιπαραθέσεις υπερτερούν σε βάρος από την εύρυθμη λειτουργία, θα ήταν τουλάχιστον λάθος να εφαρμοσθεί χωρίς να υπάρξουν προϋποθέσεις, που θα διασφαλίζουν την περιβόητη, και τόσο ουσιαστική για άλλους χώρους (ιδιώτες) και χώρες, εργασιακή ειρήνη, ηρεμία και ασφάλεια. Σφύζουν οι υπηρεσίες από αμόρφωτους (τόσο τυπικά, όσο και ουσιαστικά) προϊσταμένους που αναρριχήθηκαν με τη βοήθεια των πολιτικών φίλων τους, ή ακόμη και εκμεταλλευόμενοι την άγνοια και πολιτική αβλεψία του κόσμου. Άνθρωποι, που νοιώθοντας τη δύναμη της εξουσίας, αποφασίζουν να τη χρησιμοποιήσουν στα κεφάλια των αντιφρονούντων υφισταμένων τους.
· LOGO: Η άποψη και η συμβουλή των παλαιοτέρων, και του ... Λαζόπουλου είναι: «Μη μιλάς». Αχρωμα, άοσμα, αμίλητα αγέλαστα ανθρωπάκια χωρίς γνώμη, χωρίς άποψη και τέλος χωρίς πρωτοβουλία. Εκτελεστές εντολών, χωρίς κριτική, χωρίς δική τους πρόταση. Η αναχρονιστική αυτή εικόνα του υπαλλήλου είναι κατά τη γνώμη μου αυτή που θα πρέπει να προσεχτεί ιδιαίτερα. Σε άλλες χώρες και (πάλι) στον ιδιωτικό τομέα -αντίθετα από το δημόσιο- όλα τα παραπάνω είναι σοβαρά ελαττώματα και μειονεκτήματα σε έναν εργαζόμενο.
· ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ-ΕΡΓΑΛΕΙΑ-ΧΩΡΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Θλιβερή εικόνα. Γκρίζα γραφεία, πολλές φορές και βρώμικα, γεμάτα χαρτιά και φακέλους πεταμένους στο δάπεδο και τους διαδρόμους. Για τεχνολογικό εξοπλισμό; Θα ... περάσει τελευταίος από το δημόσιο. Πώς λοιπόν ο εργαζόμενος θα αποδώσει; Πώς λειτουργικά θα είναι παραγωγικός; Πώς τέλος θα σεβαστεί τη δουλειά του και εντέλει τον εαυτό του;
· ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ: Τι είναι αυτό; Αν και όταν υπάρχει αποσκοπεί απλά στον «εμπλουτισμό» και μόνο του υπηρεσιακού φακέλου των ημετέρων.
· ΜΙΣΘΟΣ: ........ ένα παλιό σύνθημα ανήσυχων παιδιών έλεγε: «Τρεις κι εξήντα παίρνετε και τον κόσμο δέρνετε» και αναφέρεται σε μία κατά τα (πολύ) άλλα συμπαθή τάξη υπαλλήλων, που όμως παίρνουν και τρεις κι εξήντα, γιατί όλοι οι υπόλοιποι παίρνουν μόνο τα ... τρία (η αλλαγή τους γένους δεν οφείλεται σε πρόστυχη διάθεση, απλά είναι ενδεικτική της αλλαγής από τις δραχμές σε ευρώ). Χωρίς να είναι αναγκαία σχετική έρευνα μπορώ να εγγυηθώ για τους μισθούς των υπαλλήλων στην Ε.Ε. ότι όχι μόνο είναι μεγαλύτεροι, αλλά σε μερικές περιπτώσεις πολλαπλάσιοι!!! Η αδυναμία ανθρώπων με οικογένειες και υποχρεώσεις να ανταποκριθούν στις βασικές απαιτήσεις της διαβίωσής τους σίγουρα δεν είναι καλός σύμμαχος της εργασιακής τους απόδοσης.
· ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ: Παράλειψη θα θεωρούσα τη μη αναφορά στους ίδιους τους υπαλλήλους. Όπως και σε άλλους τομείς και στο δημόσιο θα βρούμε ανθρώπους που λόγω χαρακτήρα, νοοτροπίας, ηθικής ανεπάρκειας και έλλειψης σεβασμού αποτελούν το περιτύλιγμα όλου αυτού του σαθρού οικοδομήματος. Μειοψηφία φαντάζομαι και ελπίζω, αλλά σε έναν υγιή τομέα, που όλα θα λειτουργούν υποδειγματικά, θα βρεθούν μπροστά στο δίλημμα είτε να «εξαφανισθούν», είτε να συμμορφωθούν και είμαι σίγουρος για την επιλογή τους.

Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλοι λόγοι και αιτίες για την ανίατη παραπληγία του δημόσιου τομέα. Εγώ απλά ανέφερα και επεσήμανα κάποια, σίγουρα τα πιο προφανή, άλλωστε η ανεύρεση των αιτιών είναι δουλειά άλλων (δυστυχώς και υπαλλήλων). Επικαλούμαι τη λαϊκή σοφία για να χαρακτηρίσω αυτή την κατάσταση: «Ή στραβός είν’ ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε» και σίγουρα ο γιαλός δεν είναι στραβός κε αρμόδιε υπουργέ.

Κατά τα’ άλλα η Διοικητική μεταρρύθμιση κραδαίνει ατρόμητη τη ρομφαία της αναμόρφωσης και της εξυγίανσης, όπως έκανε και παλαιότερα και όπως -απαισιόδοξα φαντάζομαι- θα κάνει και στο μέλλον ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: